برگزاری سمینار فائو
سمینار فائو در روزهای 2 و 3 آبان ماه در مرکز آموزش عالی امام خمینی (موسسه آموزش عالی علمی کاربردی و مهارتی جهاد کشاورزی) در محمدشهر کرج برگزار شد و سه نفر از اساتید بین المللی فائو به نام های آقایان “کازیمو آوسانی” و “نای یو” و خانم “آندریا زیمرمن” به همراه تعدادی از اساتید ایرانی مطالب آموزنده ای خصوصاً در حوزه “زنجیره ارزش” محصولات کشاورزی صادراتی ارائه نمودند که برای حاضرین بسیار رضایت بخش و درس آموز بود. در این کارگاه تجربه کشورهای مختلف در موضوعات متفاوت برای ایجاد زنجیره ارزش و مورد آور تر کردن تولید برای تمام حلقه ها ، کاهش ضایعات و افزایش بهره وری از طریق بازاریابی و بازارسازی و خدمت رسانی کامل به تمام حلقه های مختلف یک چرخه تولید مورد بررسی و آموزش قرار گرفت . نقش دولت ، تشکل ها و بنگاه ها تبیین شد و آسیب ها و عوامل عدم شکل گیری زنجیره های ارزش مورد بررسی قرار گرفت و تجربه خوبی برای حاضرین اعم از مدیران بخش دولتی که حضور داشتند و مدیران برخی تشکل ها به همراه داشت.
علی رغم اطلاع رسانی وسیع و حتی تماس های تلفنی که با برخی اعضا انجام شد متاسفانه حضور بخش خصوصی و بویژه تشکل ها در این دوره آموزشی بسیار ضعیف بود. البته آقایان دکتر تراهی و دکتر خانلر از اعضای اتحادیه و همچنین جناب حسینی از اتحادیه صیادی و مهندس رحیمی از اتحادیه سردابی حضور داشتند و آقای دکتر خدایی نیز به ارائه یک پاور پوینت در قالب آشنایی با وضعیت تشکل های بخش کشاورزی و چالش ها و فرصت های تعامل با بخش دولتی پرداختند. آن چه به عنوان یک درس مهم می بایست مورد توجه تمام فعالان شیلاتی باشد این است که هرچه سریعتر لازم است در حوزه های مختلف تولیدی – صادراتی، برای ایجاد زنجیره های ارزش باید اقدام کنیم. زنجیره ارزش مجموعه عملیاتی است که در یک صنعت (یا یک حوزه کاری خاص) به صورت زنجیره گونه انجام می شود تا به خلق ارزش بیشتر منجر شود.
تفکرات سنتی ما در مورد ارزش بر پایه فرضیه هایی است که معمولاً کمتر منافع جمعی را در بر میگیرد لیکن در مدل هایی که بر اساس تجارب فائو در بیش از 100 کشور جهان (عمدتاً کشورهای آسیایی ، آفریقایی و آمریکای لاتین) انجام شده هر شرکت و هر تولیدکننده خرد یک موقعیت را در زنجیره ارزش به خود اختصاص می دهد. تامین کنندگان ورودی ها را مهیا می کنند ، شرکت دوم ارزش این ورودی را بیشتر می کند و به عامل بعدی زنجیره انتقال می دهد و این سلسله با بهترین عملکرد (از طریق آموزش و اجرا و پیگیری و نظارت توسط دولت و تشکل ها) به شرکت بعدی منتقل و نهایتاً به دست مشتری می رسد.
تمرکز در این چرخه ،دیگر بر توانایی یک شرکت نیست بلکه زنجیره ارزش بر پایه “مزیت” تعریف می شود و شرکت ها باید ببینند که در کجا می توانند بهترین مزیت را در این چرخه ایجاد کنند. نفش تشکل ها هم همان ساختار سازی و سپس تنظیم تفاهمنامه ها و قراردادها و نیز آموزش و نظارت بر حسن اجرای کار زنجیره است.
ذیلا می توانید تصاویری از این نشست ببینید:
