گزارش اولین نشست بررسى طرح پرورش متراکم میگو و پرورش به روش گلخانه اى

به دعوت دکتر عبدالحی و با حضور ایشان و آقایان مهندس معدنی ، یاری، عسکری، مؤمن نیا و خانم نوروزی از سازمان شیلات دکتر احتشامی و دکتر قاجاری و نمایندگان شرکتهای مهندسی مشاور و آقای دکتر خدایی( حضوری) و نیز مشارکت مدیران آبزی پروری شیلات استانهای جنوبی و مهندس قدس علوی مدیرکل شیلات گلستان( به صورت مجازی) در روز شنبه 28 تیرماه در سازمان شیلات ایران برگزار گردید.

در این جلسه کلیات و ضرورت ها و الزامات این طرح مهم مورد بررسی قرار گرفت.
در این جلسه نمایندگان دو شرکت مشاور اطلاعاتی از روش ها و سیستم های پرورش گلخانه ای و ابزار و ادوات و تجهیزات آن با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای ارائه دادند. تصاویر و فیلم هایی از کشورهای دیگر و اطلاعاتی از نتایج کارهای آنان.
آقای دکتر احتشامی از مؤسسه علوم تحقیقات شیلاتی گزارش ارزشمندی ( البته بر مبنای همان مطالعات کتابخانه ای) از روش ها و نتایج کار کشورهایی نظیر ویتنام و جین و آمریکا ( ایالت تگزاس) ارائه دادند و این بحث را مطرح کردند که باید دید بر چه اساسی به دنبال پرورش متراکم و یا گلخانه ای هستیم. مثلا در جین در جاهایی این کار را کرده اند که سرمای زمستانی داشته و برای رفع این مشکل رو به گلخانه آورده اند.
در آمریکا مرکز کوچکی برای تولید مداوم و مستمر جهت عرضه دائمی به بازار بصورت گلخانه ای کار کرده که تا کنون چندان موفق نبوده اما ویتنام دو مرکز موفق داشته و در صدد است که به 10 مرکز برساند.
این ها عموما با 500 قطعه در متر مربع در دوره های 90 تا 100 روزه و سیستم تعویض آب نزدیک صفر و تجهیزات بسیار حساس فیلتراسیون فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیک آب مشغول کارند و 40 تن به بالا در هکتار تولید دارند.
آقای دکتر خدایی ضمن تشکر از تشکیل این جلسه مهم مطالب زیر را عنوان نمودند:
1) از مجموع مطالب ارائه شده مشخص شد که نه شیلات و نه تحقیقات و نه مشاورین هیچکدام اطلاعات چندانی از کم و کیف عملیاتی کار ندارند و دوباره ممکن است خود و دیگران را به جایی ببرند که هیچ کس نمی داند عاقبت آن چیست.
2) بخش خصوصی که مشتاق به کار روی سیستم های گلخانه ای است به دنبال رسیدن به پاسخ پرسش هایش از مشاورین خارجی است ولی اگر شیلات و تحقیقات ( متولی دولتی) اشراف نداشته باشد چگونه می تواند سیاست گزاری درست انجام دهد؟
3) بهتر است این جلسات و رایزنی ها ادامه یابد و تا قبل از رسیدن به اجماع علمی مناسب از هرگونه صدور موافقت اصولی شتاب زده و بی حساب و کتاب خودداری شود.
4) زیرساخت های مناسب سیستم های فوق متراکم ( برق و تجهیزات و دانش سیستم آب و فاضلابی و فیلترهای زیستی و…)فعلا در کشور ما وجود ندارد و تجربه ناموفق قزل آلای مداربسته مؤید این است که در این موارد باید بیشتر دقت شود و لذا پرش از ساختار استخرهای نیمه متراکم میگو به فوق متراکم غلط است و باید ابتدا به گونه ای عمل شود که ساختار فعلی برای متراکم اصلاح شود و سپس ( یا همزمان برای طرح های پایلوت) بر روی گلخانه هم کار کرد.
این دیدگاه مورد تایید تعدادی از دوستان بویژه مهندس عسکری و مهندس جلالی فر هم بود.
آقای جلالی فر تاکید کردند مسائل استان ها با هم متفاوت است و ما در چویبده ( و احتمالا گلستان و چابهار) برای امنیت زیستی و رفع مشکل نوسان دمایی چاره ای جز روی آوردن به سیستم بسته و استفاده از نرسری نداریم و ما به دنبال حل معضل 5000 هکتار مزارع سایت چوییبده هستیم.
آقای دکتر قاجاری هم تاکید کردند مشکل ما پرورش گلخانه ای نیست و وقتی ما در برخی سایت ها هرساله با استرس نوسان دمایی مواجهیم برای رفع این خطر باید به سمت سیستم بسته برویم اما من ابا دارم نام این را پرورش فوق متراکم گلخانه ای بگذاریم. این گونه سخن گفتن به مسئولین استانی آدرس غلط می دهد و وقتی می شنوند در کشوری از هر هکتار 40 تن برداشت می کنند تصوراتشان به نحو درست شکل نمی گیرد.

در هر حال بر این موضوع تاکید شد که فعلا اولویت بر تغییر ساختار مزارع فعلی است که با سیستم نیمه متراکم مجوز گرفته ولی در حال کار به روش متراکم هستند!! و البته مشاوران هم بر روی اصلاح این ساختار و نیز جمع آوری اطلاعات عینی با عدد و رقم و طرح توجیهی قابل اندازه گیری کمی کار کنند و برای جلسات بعد مطالبشان را آماده ارائه کنند.
آقای دکتر عبدالحی چنین جمعبندی کردند که دولت از این مطالعات و سیاست ها حمایت می کند ولی چون برنامه و بودجه ای برای انجام مطالعات در این زمینه را ندارد این وظیفه خود بخش خصوصی متقاضی است که تمام مطالعات را انجام دهد و تقاضای خود را مستند به مطالعات مشاورین خبره به شیلات ارائه دهد.
ایشان از دامپزشکی هم خواستند که الزامات و شرایط کار برای طرح های متراکم و گلخانه ای را تدوین نمایند.