ضرورت شناسنامه دار کردن مزارع پرورش ماهی و رتبه بندی کیفی ماهیان گرمابی
✍🏼رائین عبادیان
با پیشرفت سریع روشهای نوین آبزی پروری و همچنین افزایش جمعیتِ کشور، در یک دهه اخیر به وفور شاهد افزایش تولید آبزیان در واحد سطح و رشد کمیتی و روز افزون تاسیس مزارع و تولید ماهیان گرمابی در سراسر کشور بوده ایم، با توجه به این که سازمان شیلات ایران حداقل در یک دهه اخیر توجه و تمرکزش بیشتر از مباحث کیفی ،بر روی مباحث افزایش کمیت تولید ماهیان گرمابی بنا نهاده شد و با توجه به حجم تولید گسترده و عدم نظارت دقیق و همچنین تضعیف تشکلهای ابزی پروری ، پرورش دهندگان این حوزه به سمت تولیدات جزیره ای و غیر تشکلی رو اوردند، همانطور که از قبل قابل پیشبینی بود بنا به دلایلی که در بالا ذکر شد و همچنین مسدود شدن راه صادرات کپور ماهیان به برخی کشورهای همسایه ،صنعت پرورش ماهیان گرمابی با تهدید و تضعیفی جدی مواجه شد ، البته در این اواخر تقویت اتحادیه ماهیان گرمابی و تزریق نهاده به تولید کنندگان ، مقدار محدودی امید به جامعه پرورش دهندگان ماهیان گرمابی تزریق کرد ؛ با افزایش حجم تولیدات مازاد و همچنین متعهد شدن اتحادیه ( بر خلاف یک دهه اخیر) یکی از راههای پیشنهادی برای ارتقا سطح و رقابتی شدن تولید بحث رتبه بندی محصولات تولید شده در هر مزرعه است ، اتحادیه می تواند با کمک نهادهای ذی ربط و ایجاد ساز و کاری برای به دست آورد قدرت اجرایی و سازماندهی تعاونیهای زیر مجموعه خود و با نظارت دقیق بر روی روند تولید ماهیان هر مزرعه و امتیاز دهی به امکانات و شیوه تولید و آنالیز آزمایشگاهی لاشه گوشت ماهی تولید شده هر مزرعه ، با ارائه گواهینامه رتبه بندی شده، هم گامی استوار در جهت برندسازی بردارد و هم اینکه باعث ارتقا کیفیت محصول و ایجاد رقابت سالم بین مزارع گشته و هم از قرار گرفتن و تساویِ قیمتی ماهیان دو مزرعه با کیفیتهایی متفاوت جلوگیری به عمل آورد ، همچنین برای سازمان دهی و پشتیبانی از فراوری و بسته بندی شدن محصولات با سری بالا گام بر دارد ،بدیهیست به تحقق پیوستن این عمل بصورت توامان باعث ایجاد افزایش امنیت غذایی ، افزایش سرانه مصرف آبزیان ، ایجاد اشتغال ، بالا بردن احتمال صادرات و ارز آوری برای کشور و افزایش کیفیت محصولات شیلاتی و رونق تولید خواهد شد.
