نقش افزایش میزان EPA و DHA در جیره غذایی ماهی سالمون در بهبود بهره‌وری و قابلیت پیش بینی تولید در پرورش این ماهی
خلاصه
این مطالعه تأیید می‌کند که افزایش میزان EPA و DHA در جیره غذایی ماهی‌ها باعث بهبود چشمگیر در شاخص‌های تولید می‌شود؛ از جمله کاهش ۸ درصدی در کل تلفات و بهبود ۱۳ درصدی در ضریب تبدیل غذایی اقتصادی (FCR).
سرمایه‌گذاری در تولید خوراک‌های غنی از EPA و DHA ضمن ارتقای سلامت ماهی‌ها، تولید با کیفیت ماهی کامل و فیله حاصل از آن را به طور قابل اعتمادی افزایش داده و سودآوری را در سراسر زنجیره ارزش بهبود می بخشد.
یافته‌های کلیدی
نتایج عملکرد داده‌های مزرعه
ذهنیت داده‌های بزرگ: بهبود قابلیت پیشبینی تولید، دامنه نتایج را محدود کرده و کنترل بیشتری بر عملکرد و کیفیت برداشت فراهم می‌آورد.
تحت شرایط مشابه، سالمون‌هایی که به میزان بالاتر از میانگین EPA و DHA تغذیه شده بودند، عملکردی به‌مراتب بهتر و قابل پیش‌بینی‌تری نسبت به آن‌هایی که سطح پایین‌تری از این مواد را دریافت کرده بودند، نشان دادند.
به طور خاص:
- 8 % کاهش در تلفات، با 50% افزایش در پیشبینی نتایج و عملکردها در شرایط مختلف.
- 13 %کاهش در نسبت تبدیل غذایی اقتصادی (eFCR)، با 27% بهبود در پیشبینی نتایج و عملکردها در شرایط مختلف.
- افزایش ۲ % در کیفیت ممتاز، با افزایش ۲۹ درصدی قابلیت پیشبینی نتایج و عملکردها در شرایط مختلف.
این نتایج برای صنعت پرورش ماهی سالمون بسیار حائز اهمیت‌اند. هرگونه کاهش در ضریب تبدیل غذایی اقتصادی (eFCR) و کاهش تلفات، به معنای بهبود سلامت و رفاه ماهی‌ها، کاهش ضایعات و کاهش اثرات زیست‌محیطی از طریق بهره‌وری بیشتر در مصرف منابع است. علاوه بر این، افزایش در کیفیت برتر/بالا در زمان برداشت به معنای پایداری و میانگین قیمت فروش بالاتر همراه با رضایت و اعتماد مشتری است.
نتایج داده‌های واحد فرآوری
داده‌های به‌دست‌آمده از واحدهای فرآوری نشان داد که سطوح بالاتر از میانگین EPA و DHA در خوراک ماهی، به‌طور پیوسته موجب بهبود کیفیت گوشت لاشه می‌شود. فیله‌ها نشان دادند:
- 70 % لکه‌های تیره (ملانوز) کمتر، با ۳۶ درصد پیشبینی نتایج و عملکردها در شرایط مختلف.
- 40 % درصد لکه‌های خونی کمتر، با ۷ درصد پیشبینی نتایج و عملکردها در شرایط مختلف.
کاهش لکه‌های تیره (ملانوز) و لکه‌های خونی در سالمون‌هایی که با سطوح بالاتری از EPA و DHA تغذیه شده‌اند، بار دیگر یافته‌های پژوهش‌های پیشین را تأیید می‌کند.
هر دو مورد از چالش‌های جدی صنعت به شمار می‌آیند و اغلب منجر به تنزل درجه محصول، نیاز به فرآوری مجدد یا دورریز می‌شوند. بهبود در این دو شاخص کلیدی کیفیت، ارزش محصول را حفظ می‌کند، از بروز اختلال در زنجیره تأمین جلوگیری می‌نماید و در تمام سطوح بازار به تقویت اعتبار برند کمک می‌کند.
پیشینه
این مطالعه ادامه‌ی تحقیقی است که در سال ۲۰۲۳ منتشر شد که در آن مطالعه داده‌های مربوط به سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۲ را تحلیل کرده است. نتایج نشان داد که سطوح بالاتر EPA و DHA به‌طور قابل توجهی شاخص‌های تولید سالمون را بهبود بخشیده‌اند، از جمله زمانی که سطوح EPA و DHA در خوراک بیشتر از ۸٪ از مجموع اسیدهای چرب (TFAs) بود که در نهایت بهبود در ضریب تبدیل غذایی اقتصادی (eFCR) و افزایش سهم ماهی‌های با کیفیت ممتاز هنگام برداشت، را به همراه داشت.
جیرههای غذایی معمولی برای رشد سالمون بین ۳۵-۳۸٪ چربی دارند.
روش مطالعه و اهداف
با استفاده از نتایج مطالعه اول، پایگاه داده گسترش یافت و ورودی‌های جدیدی از آبزی‌پروران و مناطق تولیدی مختلف اضافه شد. این کار تنوع بیشتری در شرایط محیطی، شیوه‌های مدیریتی، ژنتیک و ترکیبات خوراک ایجاد کرد. این گسترش تقریباً دو برابر شدن دادهها را به همراه داشت و باعث شد درک بهتری از تأثیر سطوح مختلف EPA و DHA در خوراک بر عملکرد و کیفیت ماهی حاصل شود. روش تحلیل پیشرفته داده مانولین، برای افزایش دقت و جزئیات سطح‌های مختلف EPA و DHA در خوراک به کار گرفته شد.
این روش در سه جنبه کلیدی بهبود یافته است:
- پردازش پیشرفته دادهها، دقت و کیفیت هر دانه خوراک از نظر سطوح EPA و DHA را بهبود داد.
- در این مطالعه به جای نسل‌ها، از جمعیت ماهی‌ها استفاده شد که داده‌های دقیق‌تری برای اندازه‌گیری عملکرد فراهم کرد.
- رویکرد مبتنی بر جمعیت امکان مقایسه‌های دقیق‌تر بین گروه‌هایی با شرایط عملیاتی، بیماری و محیطی مشابه را فراهم کرد.
با تمرکز بر جمعیت‌ها، این مطالعه خطای دادهها را به حداقل رساند و قابلیت اعتماد به نتایج را افزایش داد. جیره غذایی خوراک با سطوح مختلف EPA و DHA به‌گونه‌ای تنظیم شد که هر دسته دارای تعداد مشابه و در نتیجه نماینده‌ای از جمعیت‌ها را در برگیرد. سطوح EPA و DHA به سه گروه تقسیم شدند: زیر میانگین(کمتر از 7% از کل اسیدهای چرب TFAs)، میانگین (۷ تا 9% از کل اسیدهای چرب) و بیشتر از میانگین، (بیش از 9% از کل اسیدهای چرب). این بررسی هدفمند به‌منظور ارائه دیدگاه‌های روشن‌تری در مورد سلامت و عملکرد ماهی‌ها صورت گرفت.
علاوه بر این، داده‌هایی از واحدهای فرآوری جمع‌آوری شد تا تأثیر سطوح خوراک بر ویژگی‌های کلیدی کیفیت گوشت پس از فیله‌زنی بررسی شود.
نتیجه‌گیری
این مطالعه قدرت داده‌های کلان از مزارع تجاری سالمون در نروژ را به کار گرفت تا آنچه را که قبلاً از مطالعات علمی می‌دانستیم تأیید کند: سطوح EPA و DHA در خوراک تأثیر زیادی بر سلامت و رفاه ماهی‌ها، راندمان و کیفیت محصول دارد. بهبود این شاخص‌ها ضایعات را کاهش داده و زنجیره تأمین را با اطمینان بیشتر از وجود ماهی با کیفیت بالا آگاه می‌کند.
سالمون‌هایی که با خوراک‌هایی حاوی سطوح بالاتر EPA و DHA پرورش یافته‌اند، در مجموعه‌ای از شاخص‌های تولید عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهند: بهبود FCR و کیفیت ممتاز هنگام برداشت، کاهش تلفات و بهبود کیفیت گوشت.
علاوه بر این، افزایش قابلیت پیش بینی نتایج به آبزی‌پروران امکان کنترل بیشتری می‌دهد و همچنین اعتماد و اطمینان بیشتری را برای کل زنجیره ارزش به همراه دارد.
آبزی‌پروران هوشمند در حال سرمایه‌گذاری در تغذیه بهتر از طریق سطوح بالاتر EPA و DHA در خوراک هستند، که بازدهی قابل توجهی از سرمایه‌گذاری از طریق بهبود زیست‌شناسی، بهره‌وری بیشتر و کیفیت بهتر به همراه دارد.
برای هرگونه سوال در مورد این پروژه، لطفاً با تیم به آدرس زیر تماس بگیرید:
questions@veramaris.com
