نژادهای میگوی عاری از پاتوژن خاص (SPF): حد فاصل ژنتیکی برای پرورش میگوی بدون بیماری

در بخش آبزی‌پروری جهانی، نژادهای میگوی عاری از پاتوژن خاص (Specific Pathogen-Free – SPF) انقلابی در پرورش میگوی سفید وانامی (Litopenaeus vannamei)، باارزش‌ترین میگوی جهان، ایجاد کرده‌اند. این نژادها از طریق فرایندهای سختگیرانه ایمنی زیستی، انتخاب ژنتیکی نظام‌مند و تکنیک‌های غربالگری در سطح مولکولی توسعه یافته‌اند تا اطمینان حاصل شود که از ویروس‌های مضر کلیدی مانند WSSV،TSV و EHP عاری هستند و بدین‌وسیله از بروز تلفات گسترده در مزارع پرورش‌دهندگان جلوگیری می‌شود.

پروژه‌های میگوی SPF در ایالات متحده، تایلند و اکوادور نشان داده‌اند که نرخ بقا تا ۴۰ ٪ بالاتر و یکنواختی رشد تا ۲۵ ٪ بهتری نسبت به پست لاروهای معمولی دارند. این موفقیت حاصل انتخاب ژنتیکی کنترل‌شده همراه با اقدامات قرنطینه‌ای در مراکز تکثیر و سامانه‌های ایمنی زیستی آب است.

با این حال، هند که یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان میگو در جهان است، هنوز عمدتاً به مولدهای وارداتی متکی است، که این امر منجر به خطرات ایمنی زیستی و کمبود منابع تأمین می‌شود. بنابراین، برای کاهش وابستگی و افزایش مقاومت در برابر بیماری‌ها، ایجاد مراکز اصلاح نژاد SPF داخلی و بانک‌های منابع ژنتیکی ضروری است. هرچند پروژه‌های در حال اجرا تحت برنامه ملی توسعه مولد (National Broodstock Development Program) شروع خوبی محسوب می‌شوند، اما گسترش آن‌ها همچنان چالشی بزرگ به شمار می‌رود.

نکاتی برای گفتگو:

چگونه هچری های هند می‌توانند به‌سرعت به ژنتیک SPF برسند و آن را به کار گیرند و در عین حال گواهی پایداری بلندمدت و قابلیت ردیابی را تضمین کنند؟

آیا انتخاب مبتنی بر ژنوم و تکنیک‌های غربالگری CRISPR می‌توانند توسعه نژادهای کاملاً خودکفای SPF را تسریع کنند؟

پاسخ به این پرسش‌ها می‌تواند نه تنها صادرات میگوی هند را متحول کند، بلکه استانداردهای بین‌المللی جدیدی برای آبزی‌پروری با ایمنی زیستی بالا و بهره‌وری زیاد ایجاد نماید.

منبع: Fishery.News: Aquaculture Media & Marketing Hub، ۱ نوامبر ۲۰۲۵