اعتماد 24 ساعته Businext سرویس دهنده!

شیلات چین

شیلات چین

شیلات چین

وزارت کشاورزی چین بالاترین نهاد مسئول در زمینه شیلات بوده و سایر نهادها و سازمانهای ذیربط نظیر دفتر مدیریت شیلات و بنادر صیادی، مرکز ملی فناوری شیلات، مرکز ملی کنترل بیماریهای آبزیان، آکادمی شیلات چین، جامعه (سازمان) شیلات چین و …، سازمان فرآوری، بازیابی محصولات آبزی و سازمان صنایع غذاهای دریایی چین زیر نظر آن قرار دارند.

pix1_072914_0

مشخصات کلی

چین دارای مساحتی بالغ بر 600.9 میلیون کیلومتر مربع مربع و 33 استان، شهرداری مستقل و مناطق خودمختار می باشد. هنگ کنگ و ماکائو نیز دو منطقه اداری ویژه تلقی می شوند.

امکانات طبیعی

چین از 18000 کیلومتر طول سواحل اقیانوسی و رودخانه های معروفی چون یانگ تسه، رودخانه زرد، رود مروارید و رود خیلونگ جیان و 120 دریاچه که هر کدام مساحتی بیش از 100 کیلومتر مربع را می پوشانند، دهها هزار منابع ذخیره آب و دهها میلیون هکتار زمینهای نرم Poddy و کم نمک، دریای Bohai با 77000 کیلومتر مربع، دریای زرد با 380.000 کیلومتر مربع و دریاهای شرق و جنوب چین نیز حدود ….400.1 کیلومتر مربع مساحت دارند، برخوردار می باشد.

گونه های مختلف ماهی

چین دارای بیش از 2500 گونه ماهی منجمله 1700 گونه ماهی دریا و بیش از 800 گونه ماهی آب تازه Freshwater و هزاران گونه جانوران دریایی و غذاهای دریایی منجمله 300 گونه میگو و 600 گونه خرچنگ می باشد.هم اکنون شیلات چین به یک سیستم نسبتاً کامل صنعتی شامل پرورش، شیلات، فرآوری، بازاریابی و صنایع مرتبط با علوم، فناوری، آموزش و مدیریت تبدیل شده است.

میزبان بازده و وضعیت تولید شیلات در چین

بازده تولید محصولات شیلات چین در سال 2001 بالغ بر 82.43 میلیون تن بوده و ظاهرا در سالهای بعد تولید شیلات چین کاهش یافته است. تولیدات شیلات چین در سال 2004 با 18.4 درصد افزایش نسبت به 2003 به 37.40 میلیون تن رسیده است. خسارات مالی ناشی از فجایع در مراکز تکثیر ماهی چین در سال 2004 به 2.1 میلیارد دلار رسیده است. صادرات شیلات چین در 2004 بالغ بر 2.6 میلیارد دلار و درآمد سرانه در بخش شیلات در چین 6.656 دلار بوده است. چین بزرگترین تولید کننده ماهی در دنیا است.

این کشور از سال 1990 اولین مقام را در زمینه تولید شیلات دنیا کسب کرده و تولیدات آن به حدود 40 میلیون تن در 1999 رسیده است که حدود 30 درصد از تولید شیلات جهان را تشکیل داده است. علیرغم این، در حال حاضر، این صنعت با مشکلاتی نظیر کاهش منابع شیلات، تخریب محیط زیست، مازاد نیروی کار و رکود بازار موجه است. بخش شیلات همانند سایر صنایع چین نیاز فوری به ساختار سازی استراتژیک به منظورانطباق با شرایط متغیر بازرگانی بین المللی و پیشبرد رشد اقتصادی دارد.صنعت شیلات از دهه 70 همزمان با آغاز اصلاحات، شاهد توسعه سریع و نتایج بزرگ بوده است. در 1996 تعداد کارگران شاغل در بخش نزدیک به 08.12 میلیون نفر بودند به گونه ای که 9 میلیون نفر آنها پس از 1979 در این بخش مشغول بکار شده اند.

عوامل توسعه شیلات در چین

1.ارتقاء توسعه aquaculture

2.تنظیم مجدد سیستم مدیریت تولید شیلات

3.تنظیم توزیع محصولات شیلات

4.تقویت فناوری و دانش شیلات

5.تحکیم سیستم قانون شیلات و مدیریت منابع شیلات

6.توسعه هکاری بین المللی

سیاسیت پرورش ماهی در چین تاریخ 2000 ساله دارد و توسعه این بخش از دهه 70 در آبهای زلال و دریا، هدف مرکزی بوده است. مساحت مناطق مربوطه از 86.2 میلیون هکتار در 1979 میلیون هکتار در 1996 رسیده و اکثر فعالیتهای دریاچه ای مربوطه در حوضچه رو دیانگ تسه و رود مروارید، شامل 7 استان زیر می باشد:Gaundong, Jingsu, Hubei, Hunan, Anhui, Jiangxi, Shandongحدود 72 درصد پرورش داخل سرزمین در این مناطق صورت می گیرد.سهم دیگر مناطق داخل کمتر توسعه یافته در شمال، شمال شرقی و شمال غرب نظیر پکن، تیان جن، خبی، Hebei، شانسی، مغولستان داخلی، لیونینگ، جیلین، خیلون جیانگ، شاانسی، گانشو، نینگ شیا و شین و چیانگ در تولید کل کشور به 8.9 درصد 1996 رسیده بود.

روشهای صید

چینی ها امروزه روش دریاچه ماهی را در آبهای باز نظیر مخازن آب (پشت سد)، دریاچه ها، رودخانه ها و کانالها از طریق استفاده از قفسهای مخصوص، تور و ایجاد محیط کنترل شده Pens و روش صید Paddy Fish Farming را نیز که در سالهای اخیر توسعه یافته است، به کار می گیرند. در چین حدود 28 میلیون هکتار منطقه قابل دستیابی Paddy وجود دارد. دیگر روشهای مهم مورد استفاده در چین شامل Inland Marine Aquaculture، Aquacultuhe می باشد.

فرآوری محصولات و کنترل کیفی شیلات

اداره شیلات چین به کنترل کیفیت اهمیت داه و توجه این صنایع را نسبت به اهمیت کیفیت جلب کرده است. تا کنون 5 مرکز بازرسی محصولات شیلات در سطح ملی ایجاد شده و سطح وزارتی بازرسی نیز تأسیس شده است. بازرسی این مرکز شامل محصولات آبزی، غذای ماهی، ابزار صیادی و مواد خام ابزار صیادی، ماشین آلات و تجهیزات صیادی، سردخانه و تأسیسات می باشد. تعداد 43 استاندارد ملی و 354 استاندارد صنعتی تا کنون صادر و به مورد اجرا گذارده شده است که خود زیربنایی برای تقویت کامل مدیریت کیفی شیلات چین را فراهم می کند.روشهای فرآوری

فرآوری شیلات چین تا قبل از 1970 بر اساس روش سنتی استفاده از چاقو و نمک بود که مشکلاتی داشت از جمله اینکه خوراک دریایی قبل از رسیدن به مصرف کننده فاسد می شد. لهذا صنعت فناوری دریایی از زمان اصلاحات، توسعه یافت به ویژه از زمانی که از دهه 80 قیمت خوراک دریایی آزاد شده و به جای روش فرآوری rough، روشهای فرآوری مدرن بکار گرفته شده و محصولات قبلی نمک زده، اکنون به صورت یخ زده یا سرد نگه داشته شده، درآمده است. چین دارای 5362 شرکت فرآوری غذایی دریایی منجمله 732 شرکت دولتی می باشد. یک سیستم فرآوری چند گونه فورمالیته شده که در آن ماهی، میگو، خزه، Mussels و algae نگه داری می شود. فعالیتهای فرآوری غذایی دریایی شامل نگه داری، خنک، فریز، خشک کردن، دودی کردن و کنسرو کردن می باشد.

روشهای فروش

اگر چه در این بخش پیشرفت زیادی نشده ولی تنها 30 درصد از خوراک دریایی فرآوری شده و بخش اعظم آن به ویژه ماهی تازه مستقیما از مراکز تولید به بازار رفته و به فروش می رسد. به ویژه ماهی تازه در میان روشهای فرآوری بخش اعظم به محصولات فریز شده و سپس به خشک سازی، دودی کردن و Surimi و کنسرو سازی اختصاص دارد.

مشکلات بخش فرآوری

1.زیرساختارهای ضعیف

2.فقدان منابع مالی

3.مدیریت ضعیف

4.عادت مصرف، اکثر مصرف کنندگان به ویژه در جنوب، غذای دریایی زنده را دوست دارند.

شرکتهای فرآوری

5362 شرکت منجمله 732 شرکت دولتی کار فرآوری را بر عهده دارند. بدلیل افزایش تقاضا برای محصولات فرآوری، سرمایه گذاری در این بخش به ویژه در مدرنیزه سازی و توسعه تسهیلات تولید و JV زیاد شده است. در کنار شرکت ملی شیلات چین (China National Fishery Corporation CNFC) که دارای تعدادی شرکت تابعه در استان Shandong (Vantai) و شهر Zhoshan و شهر Zhanjiang از استان گواند ونگ می باشد اکثر شرکتهای شیلات دارای کارخانجات فرآوری غذای دریایی مستقل هستند.

شرکتهای اصلی فرآوری شیلات

China National Fishesy Corporation (CNFC).

Dalian Marine Fishery General Co, Liaoning Province.

Dalian Municipal Fishery Co.Group, Lianoning Province.

Dalian Municipal Aquacultune Co., Lianoning Province.

Qingdao Marine Fishery Co., Shandong Province.

Qingdao HaiFeng Co. Group, Ltd, Shanding Province.

Yangkou Marine Fishery General Co.Souguang, Shandong Province.

Shidao Marine Fishery General Co.Rongchen, Shandong Province.

Tianjin Fishery Product Supplying & Marketing Co.Tianjin.

Longshan Eel Union Co.Jiangshun Province.

Shanghai Fishery Company. Group, Shanghai.

Zhoushan Marine Fishery Co. (CNFC), Zhejiang Province.

Xingye Co. Ltd-Zhoushan Manicipality, Zhejiang Province.

Haihorg General Co.Taizhou, Zheijiang Province.

Huasun Food Industry Co.Ltd, Fujan Province.

Golden Eel, Co.Ltd, Guangdong Province.

Beihai Marine Fishery Co., Goungxi Province.

بر خلاف مناطق ساحلی، صنعت فرآوری ماهی در داخل سرزمین اصلی چین کمتر توسعه یافته است با این حال در مناطق اصلی تولید نظیر Jiangxi, Hunan, Hubei و Anhui, Jiangshu شرکتهای فرآوری می توان یافت که عمدتا در زمینه تولید ماهی یخ زده، ماهی بدون سر و اجزاء داخلی، Surimi و چرم ماهی فعالند.

روشهای عمده فرآوری شیلات در چین

1.محصولات یخ زده

2.محصولا خشک شده

3.محصولات دودی

4.محصولات کنسرو شده

5.محصولات Surimi

6.غذای ماهی

7.محصولات ساخته شده با روغن و جگر ماهی

8.محصولات افزودنی و چاشنی

9.دارویی

10.algaglue

11.aircraft

بازاریابی

دولت چین در سال 1985 تصمیم گرفت که قیمت گذاری محصولات آبزی و اصولا قیمت گذاری توسط بازار تنظیم شود که این امر صنعت شیلات را در وهله اول تحت مکانیسم بازار درآورد. در حال حاضر عرضه محصولات شیلات در چین به شکل قوی متناسب با پیشرفت بازار و کشش کامل محصولات، قیمتهای ثابت، خرید و فروش می باشد. شیلات با توجه به پروتئین بالا، چربی کم و مغذی بودن زیاد تبدیل به نوعی غذای سالم شده و مصرف کنندگان چینی به گرمی استقبال کرده اند. در سالهای اخیر سهم سرانه مصرف ماهی هر خانواده نزدیک به 7 کیلوگرم بوده است. چین نه تنها یک کشور تولید کننده اصلی شیلات است، بلکه یک کشور تجاری بین المللی این محصولات نیز می باشد. در سال 2001 کل واردات و صادرات تولیدات مهم آبزی چین به 26.4 میلیون تن به ارزش 07.6 میلیارد دلار واحد رسید.

سهم بخش های مختلف در تجارت شیلات در چین به شرح زیر می باشد.

دولتی: 18 درصد

صیادان: 16 درصد

شرکتهای فرآوری: 12 درصد

خصوصی: 34 درصد

تعاونی: 20 درصد

سهم سرانه دسترسی به فرآورده های دامی

در چین نیز در سال 1985 به نحو زیر است:

گوشت: 56 درصد

ماهی: 20 درصد

تخم مرغ: 16 درصد

شیر: 8 درصد

این وضعیت در سال 1997 به نحو زیر است:

گوشت: 50 درصد

ماهی: 27 درصد

تخم مرغ: 17 درصد

شیر: 6 درصدبازارهای عمده فروشی

وزارت کشاورزی چین در سال 1997 رسما تعداد 13 بازار عمده فروشی ویژه غذاهای دریایی را اعلام نمود که عمدتا در مناطق صیادی مستقر می باشند. این بازارها شامل مناطق زیر می باشد:Veihai در استان شاندونگ، Shidao در شاندونگ، شانگهای، Shengjiumen و Ninbo و Wenzhou در استان Zheijiang، Fuzhou در استان فوجیان، Jiangmen و Guangzhou در استان گواندونگ، Beihai در استان Guangxi، Qidon و Nanjing در استان Jiangsu، Dongting در استان Hunan. در همین حال استانهای مختلف با توجه به شرایط خود، اداره مربوطه را برای مدیریت توزیع و تقویت بازار عمده فروشی غذای دریایی محلی تأسیس کرده اند تا سال 1996 تعداد 298 بازار عمده فروشی ثبت شده در چین بود، که 2 برابر این بازارها در سال 1993 را تشکیل می داد. شبکه اطلاعات بازار خوراک دریایی نیز در 1993 تأسیس شده است.

ساختار خرده فروشی

مصرف کنندگان می تواند غذای دریایی را از کانالهای مختلف نظیر بخشهای دولتی، بخش خصوصی، شرکتهای فرآوری، و حتی صیادان و پرورش دهندگان شیلات دریافت کند. محصول یا بصورت مستقیم از طرف تولید کننده و یا از طریق واسطه به خرده فروش مستقل فروخته می شود. اخیراً سوپرمارکتها سهم بزرگتری از بازار پیدا کرده اند. شانگهای نمونه است که در آن تا پایان 1996 بیش از 850 سوپر مارکت با فروش 5.4 میلیارد یوآن حدود 3.9 درصد از سهم خرده فروشی در چین راد اشته اند. در 2000 گفته شده که حدود 18 میلیارد یوان محصولات فروخته اند. Shanghai Fishery Generaa Co خود را بیش از 500 سوپرمارکت وصل کرده است. صرف نظر از تعداد زیادی هتل و رستوران که بخشی از نیاز آنها از خارج تأمین می شود، اکثر نهادهای خدماتی شامل رستورانهای عادی، هتلها، بیمارستانها، مدارس، و … غذای دریایی را از بازارهای روز و بازارهای عمده فروشی خریداری می کنند.

مشکلات توزیع در چین

فقدان زیر ساختار و حمل و نقل مدرن، اختلاف در عادات مصرف مناطق مختلف نظیر تمایل استانهای مرکزی و جنوب شرقی چین به مصرف ماهی زنده، حمل توسط کامیون جهت بازارهای محلی، فقدان سیستم یخ سازی مناسب همگی منجر به کاهش سطح کیفیت و فاسد شدن محصولات در برخی موارد می شود.

واردات

چین در سال 1996 حدود 21.1 میلیارد دلار واردات شیلات داشته است. واردات اصلی ماهی برای استانها و شهرهایی جون پکن، گواندونگ، فوجیان، لیااونینگ، تیان جین، شانگهای، جیانگ شو و جی جیانگ بوده است. کل واردات این استانها بالغ بر 714.000 تن بوده که رقمی معادل 1.51 درصد از کل واردات شیلات را تشکیل می داده است.کشورهای اصلی صادر کننده شیلات به چین شامل 58 کشور بوده اند. پرو، روسیه، آمریکا، شیلی، ژاپن، هند، اکوادور، تایلند و نیوزیلند نیز 46 درصد صادرات به چین را داشته اند.

اشکال مختلف واردات شیلات و غذای دریایی

غذای ماهی، ماهی فریز شده، ماهی ink و Squids و Flounders ماهی یخ زده، herrings یخ زده، تخم ماهی یخ زده و خرچنگ یخ زده برخی از واردات چین می باشد.

علل توسعه سریع واردات غذایی چین

1.ارسال مجدد شیلات صید شده به بازارهای چین از ماوراء بحار، بدلیل ترجیح ها و معافیت از مالیات.

2.تسهیلات وارداتی.

3.اهمیت مواد وارداتی برای فرآوری.

4.نیاز چین به واردات غذای ماهی بدلیل توسعه سریع پرورش ماهی.

5.افزایش تقاضا در داخل برای محصولات شیلات نوع اعلا نظیر Pawn، سالمون، خرچنگ و Squids بدلیل رشد اقتصادی.

سهمیه واردات هر ساله از سوی وزارت کشاورزی تعیین و توسط گمرک اجراء می شود. واردات باید منطبق با مقررات گمرک، اداره قرنطینه و دفتر بازرسی باشد.

صادرات

صادرات چین در 1996 به 000.802 تن رسید که ارزش آن 05.3 میلیارد دلار است. صادرات اصلی شیلات چین از شهرهایی در استان گوندونگ، شاندونگ، فوجیان، لیااونیگ، Zhujiang، جیانگ سو، شانگهای و تیان جین و پکن انجام می شود. همچنین صادرات چین به 48 کشور که اصلی ترین آنها ژاپن، جمهوری کره، اوپک، و هنگ کن می باشد، صورت می گیرد.

حفظ منابع شیلات

دولت چین از سال 1995 یک دوره زمانی تابستانی شیلات را در دریای شرق چین و دریای زرد وضع کرده است. این قانون از 1999 آغاز شده و به تدریج به دریای جنوبی چین امتداد یافته است. این امر منافع اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی خوبی را به دنبال داشته است. هر ساله بیش از 000.130 کشتی و قایق ماهیگیری و 1 میلیون صیاد عملیات صید را در طول این دوره متوقف می کنند. دولت چین همچنین یک برنامه « رشد صفر » را برای شیلات دریایی وضع کرده و از سال 2002 این کشور یک برنامه فراتر مبتنی بر « رشد منفی » را از طریق کاهش تعداد قایقهای صیادی به مورد اجراء گذارده و صیادان مربوطه را به دیگر مشاغل منتقل نموده است. همچن

 

ین این کشور دوره (ممنوعیت) بهاره را در رودخانه یانگ تسه، اجراء نموده و در همین حال یک قانون مشترک اقدام انتظاماتی را برای مبارزه با صیادی با روشهای الکتریکی، مسموم سازی و انفجاری، و نیز تکثیر و آزاد سازی در آبهای طبیعی، تقویت نظارت و تحقیقات در خصوص منابع شیلات و محیط زیست آب، تقویت بازرسی و مجازات برای حوادث آلوده سازی در مناطق شیلات برای حفاظت مؤثر از منابع شیلات و محیط زیست آب، تقویت بازرسی و مجازات برای حوادث آلوده سازی در مناطق شیلات برای حفاظت مؤثر از منابع شیلات و محیط زیست اعمال نموده است، چین از سال 2003 نیز برنامه 8 ساله ای را برای کاهش 000.30 قایق ماهیگیری از کل 0000.222 قایق و کشتی ماهیگیری تا سال 2010 شروع کرده است.

قانون جدید شیلات

قانون جدید شیلات چین که از اول دسامبر 2000 به مورد اجرا گذارده شده است، الزامات روشن و جدیدی را برای مدیریت محدودیت صید، منافع، اداره و مدیریت آبزیان وضع کرده است و هم اکنون سیستم انتظامات قانونی شیلات چین دارای بیش از 000.30 کارمند و 1100 کشتی برای کل کشور است.

همکاریهای بین المللی

چین با توجه به کنوانسیون سازمان ملل در خصوص حقوق دریاها اقدام به امضای موافقتنامه های شیلات با ژاپن، جمهوری کره و ویتنام نموده است. در سالهای اخیر چین مبادلات بین المللی خود را افزایش داده است. چین همکاری و روابط باب یش از 60 کشور، منطقه و سازمان بین المللی در ارتباط با اقتصاد، علوم، فناوری و مدیریت شیلات برقرار کرده است.

جهت هر گونه ارتباط مستقیم با سازمان شیلات چین می توانید با شماره ها و آدرس زیر مکاتبه نمائید:

Tel: 86-10-64191667

Fax: 0086-10-64194678

Buosuisheng@agri.gov.cn

Ms.BaoSuisheng

Supervisor

Cooperation and Exchange

China Fisheries Associan

htt:..en.cappma.com

منابع: چاینادیلی، اینترنت

تهیه و تنظیم :علوی

 

 

 

منبع : پایگاه اطلاع رسانی شیلات ایران