درس هایی از تجارب توسعه صنعت شیلات نروژ (برگرفته از جلسه خصوصی دبیرکل اتحادیه با آقای پرسنت برگ وزیر سابق شیلات نروژ)
1- سیاست های کلان دولت
1-1- هیچ یارانه مستقیم به صنعت داده نمی شود و همه چیز بر اساس قواعد بازار تنظیم می گردد.
2-1- یارانه های دولت به صورت غیر مستقیم و از طرق زیر به صنعت انجام می شود:
3-1- حل مشکلات تولیدکنندگان از طریق کار مشترک تحقیقاتی و آموزشی در زمینه هایی چون تولید واکسن، حذف مصرف آنتی بیوتیک، پیدا کردن راه حل های مقابله با بیماری ها و …
4-1- همکاری گسترده با EU در مورد ارتقای قوانین، حمایت های عمومی، سیاست های کلان، راهبردهای توسعه ای و …
5-1- اجرای بسیار سختگیرانه قوانین بهداشتی و زیست محیطی به عنوان یک اقدام حمایتی از تولیدکنندگان برای پایدار ماندن تولید و بازار
2- برنامه های بخش خصوصی
1-2- تبعیت کامل از قوانین حاکم و تقویت همکاری با دولت در زمینه های آموزش، ترویج، تحقیقات و … [مسئولین بهداشتی تمام کشورها سختگیر هستند و در نروژ هم همین گونه است اما تولیدکنندگان به دیالوگ درستی با این مسئولین رسیده اند.]
2-2- اجرای دقیق سیاست های ابلاغی کنسرسیوم صادراتی در زمینه تامین نیازهای بازار
3-2- عدم رقابت منفی شرکت ها با یکدیگر در عین تلاش برای افزایش تولید و کسب رکوردهای بیشتر فروش (همکاری رقابتی)
4-2- به دلیل بالا بودن هزینه و قیمت تمام شده تولید در داخل نروژ (هر کیلو سالمون حدود 5 یورو) به تدریج به دنبال تولید در خارج از نروژ هستند (کانادا و اسکاتلند دو کشور هدف در این زمینه هستند که هزینه تولید در آنها پایین است ولی محصول به عنوان نروژ فروش می رود)
5-2- در بخش فراوری هم به دلیل گران بودن هزینه در داخل نروژ، از امکانات سایر کشورها (خصوصاً لهستان که در حال حاضر 30-40 هزار نفر در این کشور مشغول کار شده اند) استفاده شده و در آن جا فیله شده و تحت براند نروژ صادر می گردد.
6-2- مشکل تضاد منافع که در سال های اولیه (دهه 60) وجود داشت حل شده؛ کنسرسیوم برای همه اعضا تبلیغ ماهی سالمون نروژی را انجام می دهد و شرکت ها با پرداخت درصد تعیین شده در این کار مشارکت می کنند. شرکت های بزرگ تر علاقه بیشتری به مشارکت دارند چرا که هرچه تولیدشان بیشتر باشد، مشکل فروش بیشتری دارند و لذا بیش تز دیگران در تامین هزینه بازاریابی و تبلیغات مشارکت می کنند.
7-2- بر این مبنا برنامه بخش خصوصی شیلات نروژ این است که تا سال 2050 تولید فعلی را 50% افزایش دهند. دانمارک، لهستان در اروپا و تمام کشورهای دنیا در خارج از اروپا هدف اصلی صادرات نروژی هاست.
آقای پرسنت برگ در پایان گفت که سیاستمداران نروژی با زیرکی تمام ابتدا به توانمند سازی شرکت های بخش شیلات نروژ پرداختند و حالا که این بخش قدرتمند شده مالیات خوبی از آنها می ستاند. سیاست توانمند سازی و سپس مالیات ستانی موجب شده که صنعت شیلات به دولت پول زیادی پرداخت کند.
