آیا ال نینو و بحران قیمت می‌تواند یک “سناریوی کابوس” برای پرورش دهندگان میگوی آسیایی ایجاد کند؟
از زمان اوج بیماری همه گیر در سال 2020، نیمه دوم سال 2023 می تواند “چالش برانگیزترین دوره برای آبزی پروری جهانی ” باشد، این در حالی است که برای بخش میگو می تواند سخت ترین دوره از زمان شیوع EMS در سال 2011 تلقی گردد.
بخش میگوی آسیایی ممکن است با بزرگترین چالش خود از زمان شیوع (EMS) که در سال 2011 رخ داد، مواجه شود.
در چشم انداز H2 رابوبانک که امروز منتشر شد، این بانک پیش بینی های جدید خود را ارائه رده است. گزارش جدید حاکی از آن است که ادامه قیمت‌های پایین برای میگو، همراه با کاهش دسترسی به پودر ماهی، به دلیل رکود ناشی از پدیده ال نینو در صید ماهیان ضمنی، در سراسر زنجیره ارزش حاشیه را برای آبزی‌پروری بسیار تنگ خواهد کرد وآبزی‌پروران احتمالاً بیشترین ضربه را خواهند دید.
همانطور که این گزارش اشاره می کند، تقاضای میگو در ایالات متحده و اروپا در شش ماه گذشته به دلیل تورم و رکود اقتصادی کاهش شدیدی را تجربه کرده است. در همین حال، در چین – جایی که پیش‌بینی می‌شد به دنبال حذف محدودیت‌های جدیدتر قرنطینه‌ای، تقاضا افزایش یابد – آن طور که پیش‌بینی می‌شد تقاضا تغییری نکرد و باعث شد تأمین‌کنندگان موجودی انبار‌هایشان بالا باقی بماند و Rabobank پیش‌بینی می‌کند که به دلیل کاهش بیشتر تقاضا از سوی چین، همراه با رشد مداوم تولید اکوادور، قیمت‌ها احتمالاً حتی کمتر هم بشود و این گزارش نشان می‌دهد که بخش میگوی آسیایی ممکن است با چالش‌برانگیزترین دوره خود از زمان اولیه یعنی شیوع سندرم مرگ و میر زودرس (EMS) که در سال 2011 به این منطقه رسید مواجه شود. بر اساس این گزارش، در آسیا، «تقریباً کل صنعت، با ضرر به ازای هر کیلوگرم فروش کار می‌کند».
به دلیل کاهش تقاضا این بدترین سال از سال 2020 است. چین در پایان سال 2022 و سه ماهه اول 2023 بازار جهانی را حمایت کرد، زیرا در سال 2023 مشخص شد که چینی‌ها کمتر از آنچه پیش بینی می شد هزینه می کردند. گرجان نیکولیک، نویسنده اصلی گزارش، توضیح می‌دهد که گره اقتصاد به آن سرعتی که ما فکر می‌کردیم باز نمی‌شود و آن‌ها با کاهش تورم مواجه هستند.
خرده فروشان در پاسخ به آسیب‌های به وجود آمده بسیار کند عمل کردند و همین مزید بر علت بوده است. نیکولیک می‌گوید: «آنچه واقعاً نگران‌کننده است این است که میزان فروش خرده فروشان ثابت مانده است، که باعث شده جلوی روند بهبود تقاضا در اروپا و آمریکای شمالی گرفته شود.نتیجه این شده که تولیدکنندگان – به ویژه در آسیا – به شدت در حال کاهش سرمایه‌گذاری در مولدین و لاروها هستند.
اندونزی که بازار ایالات متحده را هدف قرار داده است، تولید خود را در نیمه اول 20 درصد کاهش داده است. ویتنام – فروشنده اصلی به اروپا و ایالات متحده – تولید را 20 تا 30 درصد کاهش داد. نیکولیک خاطرنشان می کند: هند تولید خود را کاهش نداده است – به نظر می‌رسد که آن‌ها پیام را به موقع دریافت نکرده‌اند، اما اکنون واردات مولدین تا 40 درصد کاهش یافته است – که می‌تواند به معنای سقوط تولید میگو در هند در نیمه دوم باشد.
ادامه رشد تولید اکوادور – که در طول نیمه اول سال 19 درصد در مقایسه با مدت مشابه سال قبل افزایش داشته – باعث کاهش قیمت میگو در سرتاسر جهان شده است.
اکوادور بیشتر مازاد عرضه را ایجاد کرد: از آنجایی که آن‌ها در نیمه اول سال رکود نداشتند و 70 درصد از ذخایر آن‌ها به چین صادر می‌شود ، همچنان در حال رشد هستند. در نهایت آن‌ها نرخ رشد خود را از 25 درصد به 12 درصد کاهش می‌دهند، اما همچنان رشد کلی ادامه دارد و اکوادور احتمالاً نرخ رشد 12-15 درصدی را برای امسال نسبت به سال گذشته ثبت خواهد کرد. سناریوی کابوس [برای تولیدکنندگان آسیایی] وقتی ملموس می‌شود که اکوادور به جای تکیه بر چین، بازارهای اروپا و ایالات متحده را هدف قرار دهد..
به گفته نیکولیک، با این حال، احتمال بهبود اوضاع وجود دارد – اما تا سال 2024 نباید توقع بهتر شدن اوضاع را داشته باشیم. او گفت: تولیدکنندگان اکوادوری شاهد سقوط قیمت هستند و متوجه می شوند که نمی توانند حجم بیشتری را وارد بازار کنند. اگر خرده فروشان قیمت‌هایشان را کاهش دهند و در عین حال اکوادور و هند هم کمتر تولید کنند، اوضاع می‌تواند بهبود یابد ولی در هر حال با متضرر شدن بیشتر بخش‌ها همراه خواهد بود.
ماهی سالمون همچنان پر قدرت باقی‌می‌ماند
در همین حال، چشم انداز بخش ماهی سالمون، پس از شش ماه قیمت عالی در نیمه اول، بسیار خوش بینانه به نظر می‌رسد.
بخش سالمون نروژ یکی از سودآورترین دوره‌های تاریخ خود را داشته است. اگرچه از آن زمان تعدیل هایی در قیمت ماهی سالمون وجود داشته ، اما هنوز هم در مقایسه با سطوح تاریخی بالا هستند. نیکولیک توضیح می‌دهد که پرورش ماهی سالمون در نروژ – و همچنین در اسکاتلند، فاروس و ایسلند – در حال حاضر سودآورترین بخش کل صنعت جهانی آبزی پروری است.
با این حال، همانطور که در این گزارش اشاره شده است، در نروژ، 25 درصد از این سود به برنامه مالیات بر اجاره منابع دولت تعلق خواهد گرفت، که ماه گذشته تصویب شد اما به طور عطف به ماسبق از اول ژانویه به اجرا درآمد. همانطور که گزارش اشاره می کند، این بدان معناست که 47 درصد از سود شرکت های پرورش ماهی سالمون به دلیل مالیات از دست خواهد رفت. با این حال، اینکه آیا این روی سیستم‌های پرورشی در خشکی، فراساحلی یا قفس ها خواهد گذاشت، هنوز مشخص نشده است. این گزارش می افزاید، علاوه بر این، احزاب مخالف وعده داده‌اند که در صورت به قدرت رسیدن در انتخابات 2025، این مالیات را لغو خواهند کرد.
منطقه سایه‌دار قیمت پیش‌بینی‌شده برای در نمیه دوم سال 2023 را نشان می‌دهد © Fish Pool, Kontali, Rabobank
اثرات پدیده ال نینو
ظهور یک ال نینوی قوی، که به معنای لغو فصل ماهیگیری آنچووی پرو است، نگرانی زیادی در مورد کمبود – و در نتیجه افزایش قیمت – پودر ماهی ایجاد کرده است.
طبق گفته نیکولیک، عرضه پودر ماهی امسال بیش از 500000 تن کاهش خواهد یافت و قیمت پودر ماهی پرو اکنون 2000 دلار در هر تن است و به احتمال زیاد به زودی بالاتر خواهد رفت. همچنین به دنبال کمبود روغن ماهی قیمت به 5500 دلار در هر تن، در نیمه اول 2023 نسبت به 1800 دلار در نیمه اول 2021، افزایش یافت – این موضوع واقعاً می‌تواند برای شرکت‌هایی که می‌خواهند مواد اولیه دریایی را با محصولاتی، مانند کنجاله حشرات، پروتئین‌های تک سلولی و روغن جلبک‌ها جایگزین کنند انگیزه‌ای برای سرمایه گذاری باشد.
نیکولیک می‌گوید: «این بحث به همه شرکت‌هایی که به دنبال جایگزین آرد و روغن ماهی هستند قدرت بیشتری می‌بخشد ؛ چرا که صنعت واقعاً به آن‌ها نیازمند است.
با این حال، او می افزاید که دقیقاً اینکه ال نینو چگونه بر عرضه غذای دریایی در یکی دو سال آینده تأثیر می‌گذارد، موضوعی در حد حدس و گمان است.
نیکولیک می‌گوید: «ما نمی‌توانیم آینده را پیش‌بینی کنیم، اما می‌توانیم آخرین باری را که در سال 2014 اتفاق افتاد و یکی از چهار مگا ال نینوی بود که از سال 1990 رخ داده بود به یاد بیاوریم و از آن درس بگیریم.
نیکولیک توضیح می‌دهد: «آنچه بعد از آن اتفاق افتاد جالب بود. همیشه30-60 درصد از بیومس آنچووی پرو در اکثر سال‌ها برداشت می شود. اما، زمانی که ماهی ها را صید نمی‌شوند، برای فصل بعد، رشد می‌کنند. در سال 2014 این اتفاق افتاد، این منجر به زیست توده بسیار بیشتری در فصل بعدی و سهمیه 2.5 میلیون تنی شد که 97 درصد آن صید شد. به نظر می‌رسد این بار هم چنین اتفاقی رخ بدهد». نیکولیک همچنین خاطرنشان می‌کند که ال نینو می تواند از نظر تولید سایر کالاهای کلیدی خوراکی مزایایی داشته باشد.
یک نکته مثبت‌تر این که قیمت سویا در حال کاهش است. برزیل قرار است رکورد محصول داشته باشد. تقاضای کمتری نیز در چین وجود دارد. بنابراین هزینه‌های کلی خوراک آبزیان ممکن است مشابه باشد.
با این حال، همانطور که نیکولیک ارائه می‌کند، برخی از گونه‌ها و مناطق بیشتر از سایرین متحمل خسارت می‌شوند و این بسته به که آیا تأمین‌کنندگان قادر به تهیه خوراک با محتوای پودر ماهی پایین‌تر باشند یا خیر متفاوت است، در حالی که برای آن‌هایی که در آسیا هستند شاید سازگاری سخت‌تر باشد و ممکن است اثرات دیگری از ال نینو را بچشند.
«ال نینو همچنین می تواند خطر سیل در اکوادور را افزایش داده که در نتیجه باعث می‌شود که عرضه جهانی به کل تغییر کند. در همین حال، در شیلی، خطر شکوفایی جلبکی بیشتر بر بخش ماهی سالمون سایه می‌اندازد. این بلایا ممکن است محقق شوند یا نشوند، اما همچنان به سختی سال می‌افزایند».
نیکولیک نتیجه می‌گیرد: «بعد از دو سال بسیار خوب، چند ماه بسیار چالش برانگیز در پیش رو خواهیم داشت – و ممکن است اوضاع قبل از بهبودی بدتر شود.
