ارائه یک روش نوآورانه سنجش آب که می تواند هزینههای امنیت زیستی را کاهش دهد و از صنعت میگو در برابر عوامل بیماری زا محافظت کند توسط دانشگاه James Cook استرالیا
2 October 2024
یک روش نوآورانه نمونه برداری آب با سرمایه گذاری به ارزش 220 میلیون دلار توسط دانشگاه James Cook (محققان JCU) برای کاهش هزینههای امنیت زیستی و محافظت از صنعت پرورش میگو استرالیا در برابر عوامل بیماریزا طراحی شده است، مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. در یک پروژه مهم در کوئینزلند، محققان از نمونههای DNA محیطی (eDNA) گرفته شده از آب در استخرهای مزرعه میگو، برای آزمایش وجود ویروسهایی که میتوانند باعث ناهنجاریهای رشد و تلفات گاه و بیگاه انبوه در میگوهای ببری و میگوی موزی شوند، استفاده خواهند کرد.
این مطالعه دو ساله، توسط آزمایشگاه JCUs Aqua PATH که بودجه آن از طریق سازمان صنایع غذایی کشاورزی استرالیا Food Agility CRC تأمین میشود، در مزارع میگوی استرالیا انجام خواهد شد.استخرهای میگو در شمال کوئینزلند واقع شده است.
Kelly Condon کارشناس برجسته و سرپرست ارشد پروژه آزمایشگاه Aqua PATH، گفت: استفاده از نمونههای eDNA برای یک آبزیپرور بسیار کمهزینهتر است و جمعآوری آنها بسیار سریعتر انجام میشود.
خوب است به یاد داشته باشید که روش نمونه گیری eDNA میتواند به طور موثر به عنوان یک سیستم هشدار اولیه برای شناسایی حضور ویروسها در استخرهای میگو قبل از وقوع یک بحران گسترده که از نظر مالی نیز ویرانگر است عمل کند .
صرفه جویی 484 دلاری در هر استخر میگو
محققان تخمین میزنند که با روش نظارت بر پاتوژن در مقایسه با نمونه برداری بافتی که زمانبرتر بوده و میتواند تا 6 برابر بیشتر هزینه داشته باشد 484 دلار در هر استخر میگو صرفه جویی خواهد شد.
روش قدیمی شامل نمونه برداری از بافت، حفظ بافتها و سپس ضد عفونی کردن تمام تجهیزات قبل از انتقال به استخر بعدی است. تجزیه و تحلیل بافت تنها پس از وقوع عفونت امکان پذیر است اما روش تشخیص DNA امکان تشخیص پاتوژن در محیط را فراهم میکند.
ما شواهد زیادی در مورد فواید استفاده از eDNA در تصفیه خانههای فاضلاب برای تشخیص زودهنگام کووید داریم و این استفاده از رویکردی مشابه برای پرورش میگو است.
سیستم هشدار اولیه
Condon توضیح داد که روش نمونهگیری eDNA میتواند بهعنوان یک سیستم هشدار اولیه برای شناسایی حضور ویروسها قبل از یک بحران گسترده و ویرانگر مالی عمل کند.
در عمل، رویکرد eDNA به دانشمندان اجازه میدهد تا شرایط جلوگیری از شیوع بیماری در استخر را بررسی کنند.
خانم Condon گفت: غالباً هر بار که یک پاتوژن در یک مزرعه وجود دارد ما با شیوع بیماری مواجه نمی شویم اما به اندازه کافی به درک آن نرسیدهایم که چرا شیوع بیماری در برخی موقعیتها رخ نمیدهد اما در موارد دیگر رخ میدهد.
از نظر علمی، این روش به ما امکان میدهد نمونههای بیشتری را جمعآوری کنیم تا بتوانیم نشانهای هفتگی از میزان شیوع یک پاتوژن در مزرعه به دست آوریم و واقعاً عواملی را که منجر به شیوع بیماری در استخر میشوند در مقایسه با عوامل بی اثر را بررسی کنیم.
ما میتوانیم تصویر جامعتری از نحوه ورود پاتوژنها به مزرعه، تعداد دفعات حضور آنها در آب مصرفی و تشخیص کانون اولیه در مراحل ابتدایی که ممکن است بعداً بر میگوهای آن مزرعه تأثیر بگذارند را به دست آوریم.
شروع این پروژه به دنبال نتایج یک مطالعه آزمایشی انجام شده توسط تیم JCU در اوایل سال جاری رقم خورد، که این مطالعه مفهوم استفاده از eDNA را به عنوان یک روش آزمایشی قابل اجرا در استخرهای میگو اما با یکسری نقاط تاریک، نشان داد.
در یک تجزیه و تحلیل ساده روش eDNA شما می توانید آب را از طریق یک دستگاه فیلتر کرده و سپس دیسکهای فیلتر را تجزیه و تحلیل کنید. انجام این کار هم آنچنان ساده نیست، استخرهای میگو با شکوفایی جلبکی روبرو میشوند و فیلترها مسدود خواهند شد. Condon اظهار داشت، بنابراین ما راهی را امتحان میکنیم که در آن یک فیلتر هچری را در آب قرار می دهیم و این فیلتر تنها به جریان آب برای اتصال ویروسها به فیلتر ما متکی باشد، نه اینکه سعی کنیم آب را با فشار یک پمپ از آن عبور دهیم.
او افزود که رویکرد نمونه برداریeDNA و تفریخ ویروس به طور قابل توجهی فرصت زمانی مورد نیاز مزارع را برای انجام نظارت کاهش میدهد تا جایی که میتوان به جای دو تا سه روز، یک روزه از کل مزرعه نمونه برداری کرد.
در آخر Condon اعلام کرد که اگر پروژه موفقیت آمیز باشد، روش نمونهگیری آنها، این قابلیت را دارد که به یک جنبه ضروری امنیت زیستی در پرورش میگو تبدیل شود.
او گفت که این روش قطعاً رعایت اصول امنیت زیستی را از نظر اقتصادی برای آبزیپروران مقرون به صرفهتر میکند و ابزاری را برای کارشناسان فراهم میکند تا در صورت ورود یک عامل بیماری زا به مزرعه احتمال ابتلا به بیماری را کاهش دهد.