در رویداد 11 مارس ( 21 اسفند) شرکت‌های توکیو تمرکز خود را بر کربن آبی خواهند گذاشت
21 February 2025پس از انتشار مقاله‌ای جدید که میزان کربن جذب‌شده در رسوبات زیر مزارع جلبک دریایی را محاسبه می‌کند، Hatch Blue[1] در حال برگزاری رویدادی در توکیو است تا سرمایه‌گذاران، فعالان صنعت و سیاستگذاران را گرد هم آورد و مسیرهای مقیاس‌پذیری حذف کربن از طریق اقیانوس‌ها را بررسی کند.
[1] Hatch Blue یک شرکت سرمایه‌گذاری و شتاب‌دهنده است که تمرکز آن بر روی پروژه‌ها و نوآوری‌های مرتبط با اقتصاد دریا، زیست‌محیطی و تکنولوژی‌های پایدار است. این شرکت به‌ویژه در زمینه‌هایی مانند کاهش کربن اقیانوسی، آبزی‌پروری مبتنی بر گونه های دریایی و راه‌حل‌های پایدار برای منابع آبی فعالیت می‌کند. هدف آن حمایت از استارتاپ‌ها و شرکت‌هایی است که راه‌حل‌های نوآورانه‌ای برای چالش‌های زیست‌محیطی جهانی ارائه می‌دهند.
پرورش جلبک دریایی مدت‌هاست که به‌عنوان یک راه‌حل مبتنی بر طبیعت برای مقابله با تغییرات اقلیمی مورد توجه قرار گرفته است، اما اندازه‌گیری مزایای کربنی آن همچنان به صورت چالش باقی مانده است. یک دستاورد اخیر – تعیین مبنای اندازه‌گیری رسوب‌گذاری کربن در زیر مزارع جلبک دریایی – گامی مهم در درک نقش آن در حذف و کاهش کربن از طریق اقیانوس‌ها محسوب می‌شود.
اگرچه این موضوع بحث‌های جاری درباره قابلیت مالی مقیاس‌پذیری تولید جلبک برای ذخیره‌سازی کربن را حل نمی‌کند، اما پایه‌ای برای ارزیابی ارزش زیست‌محیطی و اقتصادی گسترده‌تر آن فراهم می‌آورد.
یکی از نتایج عملی این تحقیق، تمرکز بیشتر بر جمع‌آوری داده‌ها در مورد خدمات اکوسیستم جلبک دریایی است. علاوه بر ذخیره‌سازی کربن، تولید جلبک به بازسازی و بهبود کیفیت آب، احیای زیستگاه‌ها و چرخه مواد مغذی کمک می‌کند. این مزایا معمولاً از نظر تأمین مالی نادیده گرفته می‌شوند، چون میزان تأمین مالی جهانی برای بخش‌های ابتدایی زنجیره تأمین جلبک دریایی نسبت به کاربردهای نهایی آن بسیار کم است و بیشتر منابع مالی در سطح پایین‌دستی (شامل فرآوری، تولید محصولات نهایی و توزیع) صرف می‌شود، در حالی که توجه کمتری به بخش بالادستی (کاشت و برداشت جلبک) می‌شود.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که مهم‌ترین نقش جلبک دریایی در کاهش تغییرات اقلیمی نه از طریق ذخیره‌سازی کربن در رسوبات، بلکه از طریق کاربردهای نهایی آن خواهد بود. در حال حاضر، پتانسیل ذخیره‌سازی کربن جلبک دریایی در هر هکتار نسبت به سایر اکوسیستم‌ها نسبتاً پایین است. در عین حال، هزینه بالای نظارت بر کربن آبی باعث می‌شود که توجیه اقتصادی ارزش کربن آبی با مشکل مواجه باشد.
به همین دلیل، بزرگترین تأثیر جلبک دریایی در مقابله با تغییرات اقلیمی ممکن است در نقش آن به‌عنوان ماده اولیه برای تولید محصولاتی مانند بیوپلاستیک‌ها، biostimulants[2] و خوراک دام کاهش‌دهنده متان باشد – هر یک از این‌ها می‌توانند با جایگزینی گزینه‌های با کربن بیشتر، انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. با این حال، تحقق این مزایا بستگی به مقیاس‌دهی مقرون‌به‌صرفه تولید، آزمایش‌های اضافی محصولات و ادغام ( استفاده) جلبک‌های کشت‌شده در زنجیره‌های تأمین صنعتی موجود دارد – که همه این‌ها همچنان چالش‌های بزرگی باقی مانده‌اند.
[2] (Biostimulants) مواد طبیعی یا مصنوعی هستند که به رشد و سلامت گیاهان کمک می‌کنند بدون اینکه به‌طور مستقیم به عنوان کود عمل کنند. این مواد معمولاً به گیاهان کمک می‌کنند تا مقاومت بیشتری در برابر استرس‌های محیطی (مانند خشکی، شوری یا آلودگی) داشته باشند و همچنین می‌توانند به بهبود کیفیت محصولات کشاورزی و افزایش عملکرد آن‌ها کمک کنند. Biostimulants معمولاً از منابع طبیعی مانند جلبک‌های دریایی، میکروارگانیسم‌ها یا مواد آلی استخراج می‌شوند.
مسائل مربوط به نظارت، هزینه‌ها و محصولات در کانون بحث‌های رویداد «پیشبرد کربن آبی و حذف دی‌اکسیدکربن اقیانوس از طریق مشارکت‌های جهانی» که در تاریخ ۱۱ مارس (21 اسفند) در توکیو برگزار می‌شود، قرار خواهد گرفت. با توجه به افزایش علاقه‌مندی شرکت‌ها به راه‌حل‌های حذف کربن اقیانوسی، این رویداد، سرمایه‌گذاران، رهبران صنعت و سیاستگذاران را گرد هم می‌آورد تا مسیرهای مقیاس‌پذیری حذف کربن از اقیانوس را بررسی کنند. چالش کنونی این است که توجه رو به رشد را بدون اینکه واقعیت‌های علمی و اقتصادی را فراموش کنیم به استراتژی‌های عملی و برنامه‌ریزی شده تبدیل نماییم.
