آخرین اخبار بازار جهانی آبزیان: آشنایی با بازارهای مهم میگو در آسیا؛ ژاپن ، تایوان و کره جنوبی

به گفته صاحب نظران بازار آبزیان شکستن بازارهای ویژه در آسیا بسیار سخت است، زیرا بسیار تخصصی هستند. با این حال، هنگامی که موفق به ورود به این بازارها می شوید، فرصت های زیادی برای صنعت میگوی شما وجود دارد. در این مقاله، ما سه بازار مختلف در آسیا را که دارای پتانسیل رشد میگوی وارداتی هستند معرفی خواهیم کرد: ژاپن، تایوان و کره جنوبی.

ژاپن: وابستگی به میگو براساس تاریخ

ژاپن به عنوان سومین بازار بزرگ ماهی و غذاهای دریایی در جهان، علاقه سنتی زیادی به غذاهای دریایی دارد. ماهی های بسته بندی شده خام، غذاهای دریایی و ماهی های تازه، بیشتر از انواع منجمد یا خشک شده محبوب ترین اقلام در ژاپن هستند. به یاد داشته باشید که ژاپن خود نیز ماهی تولید می کند و بیش از 90٪ تولید در داخل کشور مصرف می شود.

مدت هاست که مصرف غذاهای دریایی از جمله میگو در فرهنگ ژاپنی نهفته است. ژاپنی ها به عنوان یک کشور جزیره ای با مناظر کوهستانی و فضای محدود کشاورزی، به عنوان منبع اصلی پروتئین به دریا روی آوردند. بنابراین تقاضای امروز غذاهای دریایی ریشه در فرهنگ دیرینه غذاهای دریایی دارد. عامل تأثیرگذار دیگر، پیر شدن جمعیت ژاپن است. افراد مسن عادت به خوردن محصولات میگو دارند. آنها همچنین به ایمنی و کیفیت مواد غذایی بیش از قیمت اهمیت می دهند. جالب توجه است این سنت قوی مصرف غذاهای دریایی به نسل های بعدی منتقل می شود، کودکان ژاپنی احترام زیادی به آداب و رسوم دارند و بنابراین، به احتمال زیاد این روند را دنبال می کنند و غذاهای دریایی را در آینده در رژیم های غذایی روزانه خود وارد می کنند.

ژاپنی ها همچنین غذاهای دریایی خود را براساس فصلی بودن مصرف می کنند: ماهی های چرب  مانند ماهی تون در زمستان بیشتر مصرف می شوند. در حالی که میگو در طول سال مصرف می شود، میگو به دلیل داشتن رنگ صورتی که با منطقه ساکورا (شکوفه های گیلاس) ارتباط دارد، بیشتر در فصول بهار و تابستان مصرف می شود.

با توجه به این سابقه طولانی در مصرف غذاهای دریایی، مصرف کنندگان ژاپنی میگوی خوب را می شناسند و تصور می شود که آنها از نظر کیفیت و تازگی محصول جزو متقاضیان مصرف کننده در جهان هستند. آنها به خوبی درک می کنند که الزامات غذاهای دریایی تازه و باکیفیت، حمل و نقل سریع و کارآمد و کانالهای توزیع پیچیده ای که نیاز دارد رعایت برچسب قیمت الزامی است. این عوامل باعث گران شدن محصولات میگوی وارداتی می شود، با این وجود خریداران قیمت های بالا را تحمل می کنند. به طور کلی، خریداران ژاپنی مایل به پرداخت هزینه برای کیفیت و تازگی محصول هستند. اما اخیراً، دسته خاصی از مصرف کنندگان به ویژه نسل جوان به دنبال محصولات با قیمت پایین و اقلام راحت تر هستند.

این را می توان ناشی از فقدان مهارت آشپزی آشکار آنها در مقایسه با نسل های قبلی و سبک زندگی شلوغ آنها دانست. راحت طلبی به وضوح یک عامل بسیار مهم در فرهنگ مدرن ژاپن است. شما می توانید شواهد این امر را در سراسر دنیای غذا مشاهده کنید، از سوشی های umami سایز لقمه ای و جعبه های غذای آماده بنتو گرفته تا فروشگاه های شبانه روزی Konbini که در سراسر کشور واقع شده اند.

در ژاپن، میگو را به اسم “ابی” (بیشتر به رنگ سفید اقیانوس آرام) نیز میشناسند.

میگوی L. Vannamei، تا حد زیادی به صورت با پوست و بدون سر (HLSO) خریداری می شود. با این حال، تقاضا برای میگوهای بدون پوست (HOSO) در جشن های سال نو و شام های خانوادگی سنتی در خانه بیشتر است. یکی از محبوب ترین روش های مصرف میگو تهیه سوشی و ساشیمی است. “ساشیمی” به انواع مختلف ماهی و گوشت خام گفته می شود در حالی که “سوشی” ترکیبی از ساشیمی و سبزیجات پیچیده شده در برنج است.

یکی دیگر از روش های محبوب خوردن میگو، نوباشی ابی است: میگوهای پوست کنده رگ گیری شده با دم که برای درست کردن تمپورا استفاده می شود. امروزه اقلام با ارزش افزوده بیشتری در بازار وجود دارد، از جمله مواردی مانند پیتزای میگو آماده، توپ میگو یا سوپ میگو. گونه های دیگر مانند میگوی ببر سیاه (P. Monodon) نیز به طور فزاینده ای به ویژه با قیمت مناسب برای یک مصرف کننده متوسط مورد توجه قرار می گیرند.

تقاضا و چشم انداز

از نظر واردات، ژاپن فرصت ویژه ای برای صادرکنندگان میگو فراهم می کند. در سال 2020 با 5 % کاهش، واردات کلی از 209،793 تن در سال 2019 به 199،808 تن افت پیدا کرد. این امر ناشی از تأثیر همه گیری COVID-19 در بازار داخلی و کشورهای تأمین کننده بود. با این حال، در سال 2021، با افزایش 4.6 درصدی نسبت به سال گذشته (61،165 تن طی چهارماه اولیه سال 2021) ، این امر به آرامی بهبود یافته است. قیمت ها در مقایسه با سال 2020 پایین تر باقی ماند.

میگوی منجمد نوع اصلی محصولات وارداتی ژاپن با مجموع 137،751 تن واردات در سال 2020 است. محصولات با ارزش افزوده نیز در همین سال به میزان قابل توجه 62،058 تن وارد شده است. منبع تأمین میگوی واردکنندگان ژاپنیبه ترتیب ویتنام (27٪)، هند (19٪)، اندونزی (16٪)، تایلند (15٪) و آرژانتین (8٪) بوده است.

طی سال گذشته، به دلیل محدودیت های مختلف ناشی از همه گیری جهانی کووید ، مصرف خانگی برای میگوی نیمه فرآوری شده و فرآوری شده افزایش یافته است. فروش بسته های میگو و غذاهای آماده طبخ در سوپرمارکت ها و فروشگاه های آنلاین و همچنین وعده های غذایی آماده (در رستوران) ها افزایش یافت. تقاضا برای محصولاتی مانند میگو سرخ شده تمپورا، میگوی PD، غذاهای دریایی مخلوط منجمد با برنج یا پلو و میگوهای تمپورای آماده مصرف در ماه های بهار و تابستان بسیار زیاد بود.

انتظار می رود با کاهش موارد COVID-19 و پیش رفتن واکسیناسیون، واردات میگو در ژاپن افزایش یابد. اما شهرهای بزرگی مانند توکیو، هوکایدو، اوزاکا و فوکوکا در حال حاضر تحت شرایط اضطراری قرار دارند. انتظار می رود مقررات تا پایان ماه ژوئن لغو شوند. در همین حال، هنوز هم از رستوران ها و بارها خواسته می شود که ساعت کار خود را کاهش دهند. با توجه به اینکه المپیک در ژوئیه در ژاپن برگزار می شود، انتظار می رود که مصرف غذاهای دریایی افزایش یابد، اما دولت هنوز در حال بررسی شبه حالت اضطراری برای جلوگیری از افزایش موارد COVID-19 است.

تایوان: آمیختن تجارت با لذت

تایوان یک کشور جزیره ای در جنوب شرقی آسیا و همسایه ژاپن است. تایوانی ها نیز مانند ژاپنی ها علاقه زیادی به غذاهای دریایی دارند و استفاده از محصولات با کیفیت بالا را ترجیح می دهند. علاوه بر این، بر اساس مقاله ای از انجمن صادر کنندگان غذاهای دریایی ویتنام (VASEP) تایوانی ها ترجیح می دهند بسته بندی محصول جمع و جور، زیبا و با دستورالعمل های کامل باشد، همچنین این ترجیحات آنها برای محصولات با کیفیت را نشان می دهد.

این بازار در عادات مصرف غذاهای دریایی تحت تأثیر چین و ژاپن است، اما برای درک کامل تایوان، ما باید تاریخچه و سنت آن را نیز به عنوان تولید کننده میگو در نظر بگیریم. تولید میگو، همراه با پرورش ماهی شیر، به دهه 1960 در طی “انقلاب آبی” بر می گردد: هنگامی که ماهیگیران ماهی شیر ماهی را در ساحل سرخ می کردند، در پایان نیز لارو میگو را می گرفتند، سپس آنها را در استخرها ریخته و کشت می دادند تا زمانی که به اندازه مطلوب برسند. در حدود دهه 1970، تایوان به یک تولید کننده مهم میگو تبدیل شد، اما به دلیل یک سری مشکلات زیست محیطی و همچنین آلودگی و شیوع بیماری، تولید گسترده ادامه نیافته است.

با این وجود، میگو هنوز جایگاه ویژه ای برای تایوانی ها دارد و آن را به یک بازار جالب برای صادرکنندگان تبدیل می کند. امروزه، رابطه آنها با میگو به ماهیگیری تفریحی نیز گسترش می یابد: افراد میگوی خود را می گیرند، آن را می پزند و از آن در کنار خانواده و دوستان لذت می برند.

در حالی که امروزه تولید میگو بسیار زیاد است، بیشتر در داخل کشور مصرف می شود و همچنان بین تولید داخلی و تقاضا فاصله وجود دارد. برای تأمین تقاضا برای میگو، واردات در سال های اخیر رشد کرده است، و آن را به یک بازار امیدوار کننده مناسب با جایگاه ویژه در آسیا تبدیل کرده است. بیشتر میگوهای وارداتی در بازارهای سنتی غذاهای دریایی مصرف می شوند یا به بخش خدمات غذایی مخصوص رستوران ها وارد می شوند. در عین حال به سوپرمارکت ها و فروشگاه های زنجیره ای فروخته می شوند. ین وی تای به نمایندگی از واردکنندگان تایوان، میگوید: “بیشتر مردم تایوان دوست دارند میگوهای HOSO را بپزند و مصرف کنند. به همین دلیل میگوی ببری سیاه HOSO و میگوی سفید HOSO Pacific هنوز کالاهای اصلی هستند. با این حال، نسل جوان به طور مداوم به دنبال کالاهای راحت مانند میگو پخته و پوست کنده است.” بیایید وارد جزئیات شویم و به اعداد نگاهی بیاندازیم.

تقاضا و چشم انداز

در سال 2020، تایوان در مجموع 40،081 تن میگو وارد کرد که 16 درصد بیشتر از واردات آن در سال 2019 است و این نشان دهنده رشد بالقوه واردات علی رغم تأثیر بیماری همه گیر COVID-19 است. در سه ماهه اول سال 2021، حجم وارداتی توسط تایوان 5 درصد کاهش یافت. با این حال، آمار واردات برای آوریل 2021 روند صعودی را نشان می دهد و حجم آن به طور قابل توجهی از سال گذشته افزایش یافت: واردات به 2855 تن رسید که 76 درصد نسبت به آوریل 2020 افزایش دارد. قیمت واردات نیز به 7.05 دلار در کیلوگرم رسید.

پنج صادر کننده برتر به تایوان هندوراس (30٪)، نیکاراگوئه (25٪)، مالزی (10٪)، تایلند (9٪) و ویتنام (7٪) هستند. از آنجا که تایوان روابط مالی دیپلماتیک با نیکاراگوئه و هندوراس دارد و مالیات بر واردات از این کشورها معاف است ، در نتیجه این کشورها گزینه مناسبی برای واردکنندگان تایوانی هستند.

تایوان بیشتر میگوهای منجمد سفید اقیانوس آرام خود را از کشورهای آمریکای مرکزی مانند هندوراس و نیکاراگوئه وارد می کند. میگوی تازه یا منجمد کامل ، پروانه ای، گوشت میگوی PD تازه یا منجمد ببری سیاه معمولاً از کشورهای آسیایی مانند ویتنام تهیه می شوند. تایوان همچنین میگوی سفید (وانامی) ، “نوباشی ابی” و سایر محصولات ارزش افزوده منجمد را از ویتنام وارد می کند.

تایوان بیشتر میگوی سفید وانامی را وارد می کند، اما مردم همچنین میگوی ببر سیاه را دوست دارند. در سال 2020 ، 32274 تن میگوی سفید و 3817 تن میگوی ببر سیاه وارد کشور شد. به گفته یکی از واردکنندگان، صادرکنندگان و فراوری کننده ها ، بیشتر میگوهای وارداتی به صورت میگو پخته شده HOSO (50 %)،  میگو HOSO خام (20٪) یا میگو PD  (20 %) است در حالی که بقیه به صورت ارزش افزوده است. این شامل سوشی ابی، نوباشی ابی یا پانکو ابی (روکش شده با آرد سوخاری و سرخ شده) است. در همین حال، حدود 50٪ میگوی ببر سیاه به صورت HOSO خام وارد می شود.

طی سال گذشته، تایوان با کنترل دقیق مرزها و ردیابی تماس ها موفق به مهار مجدد موارد COVID-19 شده است. با این حال، شیوع اخیر دولت را مجبور به اعمال محدودیت های شدید از جمله تعطیلی رستوران ها کرده است. با محدودیت شدید، این احتمال وجود دارد که مردم به آشپزی در خانه روی بیاورند و محصولات میگوی منجمد بیشتری مصرف کنند. بازارهای سنتی نیز به دلیل کمتر شدن ساعات کار تحت تأثیر قرار گرفته اند. همچنین مردم تشویق می شوند که رفتن به رستوران ها را محدود کنند و بنابراین آنها عمدتاً خدمات تحویل کالا را ارائه می دهند. در حالی که موارد به آرامی در حال تثبیت هستند، این وضعیت برای مصرف کنندگان نگرانی بسیاری را ایجاد می کند و این روی عادات غذایی عمومی تأثیر می گذارد.

کره جنوبی: قانون کیفیت و راحتی

میگو قسمت مهمی از فرهنگ غذایی در کره جنوبی است. در شهرهایی مانند سئول یا گانگنام، همه چیزهایی که می توانید از بوفه های میگو بخورید محبوب هستند. بسیاری از مردم کره جنوبی نیز در یک روز سرد زمستان از یک کاسه هات پات میگو لذت می برند. در واقع میگوی منجمد، عمده ترین محصول دریایی است که کره جنوبی وارد می کند و به دنبال آن پولاک منجمد آلاسکا، ماهی آزاد و ماهی مرکب منجمد. بین سالهای 2015 و 2019، نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) واردات میگوی منجمد 7٪ بود. به دلیل محدودیت های داخلی و منطقه ای در تولید وابستگی به واردات افزایش یافت.

میگو با آرد سوخاری

کره جنوبی یکی از قوی ترین اقتصادهای جهان را در اختیار دارد: این کشور چهارمین تولید ناخالص داخلی آسیا و دهمین بزرگترین تولیدکننده جهان را دارد. مردم کره جنوبی درآمد قابل استفاده بالایی دارند و این باعث می شود که آنها هزینه بیشتری برای محصولات با کیفیت بپردازند. تقاضا برای غذاهای دریایی نیز در حال افزایش است زیرا مصرف هرچه بیشتر غذاهای دریایی را با سلامتی مرتبط می دانند.

یک واردکننده میگوید: “کیفیت مهمترین جنبه است. بازرسی ها و آژانس های ملی قرنطینه در مورد محصولات شیلاتی وارداتی بسیار سختگیرانه عمل کرده اند و واردکنندگان بسیار مراقب هستند که صادرات از کجا و توسط چه کسانی انجام می شود “.  این نیز موردی است که باعث اطمینان مصرف کنندگان می شود، با توجه به شرایط سختگیرانه صدور گواهینامه بهداشتی برای غذاهای دریایی وارداتی، مصرف کنندگان آن را محصولی پاک، قابل اعتماد و سالم می دانند که کنترل های سختی را پشت سر گذاشته است.

کره جنوبی به دلیل چندین عامل، بازار جالب و در عین حال سختی برای ورود است: ارتباط تنگاتنگی بین واردکنندگان و صادر کنندگان وجود دارد، به این معنی که اعتماد معیار اصلی در هر معامله تجاری در کره جنوبی است. علاوه بر این، فرهنگ تجارت کره ای کاملاً حیله گرانه است زیرا توصیه های شخصی، منابع و قابلیت اطمینان همه عناصر مهم هستند.

یک صادرکننده به ما میگوید: “بازار کره یک فرصت شگفت انگیز برای HOSO دارد اما ورود به آن سخت است. یک جمله وجود دارد که اگر محصول شما برای کره جنوبی خوب است، برای صادرات به هر نقطه از جهان نیز خوب است “.

حال ببینیم غذاهای دریایی و به طور خاص میگو در کره جنوبی بیشتر در کجا مصرف می شود؟ مردم کره جنوبی دوست دارند میگوی خود را در بازارهای سنتی تازه فروشی خریداری کنند که این بازارها  عمدتاً مخصوص  بخش خدمات غذایی طراحی شده است. به دلیل تأثیر قابل توجه فرهنگ ژاپنی در کره جنوبی، مصرف سوشی و ساشیمی نیز بسیار زیاد و رو به رشد است.

علاوه بر این، فروشگاه های خرده فروشی بسته های جداگانه  ماهی و غذاهای دریایی آماده یا نیمه را در راهروهای یخچالدار خود برای مصرف کنندگانی که به دنبال راحتی بیشتر هستند، می فروشند. مردم کره جنوبی هنگام خرید میگو در فروشگاه های مواد غذایی، بسیار به منشأ میگو توجه دارند زیرا آنها معمولاً کیفیت و اعتماد را به منشأ محصول مرتبط می دانند. این بدان معناست که دارابودن گواهینامه پایداری با قابلیت ایجاد اطمینان و بالا بردن ضریب ایمنی مصرف در ارتباط روزافزون است.

تقاضا و چشم انداز

در سال 2020، کره جنوبی 76،845 تن میگو وارد کرد که کمی کمتر از 77،472 تن سال 2019 است . این کاهش ممکن است به دلیل تأثیر COVID-19 بر واردات و همچنین در صادرات از کشورهای تأمین کننده باشد. با این حال، با بررسی روند از سال 2016، واردات در حال افزایش است. پنج کشور اصلی صادر کننده به کره ویتنام (53٪)، اکوادور (11٪)، پرو (7٪)، تایلند (7٪) و چین (5٪) هستند.

تقاضا برای میگوی وارداتی بیشتر به دو دسته تقسیم می شود: HOSO (میگوی کامل باسر و با پوست)یا به بازارهای سنتی غذاهای دریایی یا به بازار میگوهای فرآوری شده (بیشتر کانال های خرده فروشی و تجارت الکترونیکی) می رود. کره جنوبی بخش عمده ای از محصولات میگوی سفید HOSO خود را از کشورهای آمریکای لاتین، در درجه اول از پرو و اکوادور و از برخی کشورهای آسیایی مانند مالزی و تایلند تهیه می کند. محصولات فرآوری شده و سایر موارد با ارزش افزوده مورد استفاده برای تهیه سوشی از ویتنام یا هند تهیه می شوند.

میگوی سفید که به مقادیر زیاد از پرو یا اکوادور تهیه می شود، پرمصرف ترین گونه است. با این وجود، یک بازار برای میگوی ببر سیاه، میگوی قرمز آرژانتینی (P. Muelleri) و میگوی ببری سیاه صید دریایی نیز وجود دارد که از آن به عنوان “ببر دریا” یاد می شود. نکته مهمی که باید بخاطر بسپارید این است که میگوها باید سایز بزرگ (30/40 ، 40/50 ، 50/60) و دارای رنگ روشن (A3-A4) برای بازار کره جنوبی باشند زیرا مشتریان معمولاً این صفات را با تازگی و کیفیت خوب مرتبط می دانند . با این حال، تقاضا برای میگوی با کیفیت پایین تر مانند A2 نیز وجود دارد که مورد تقاضای بازار میگو فرآوری شده است که بیشتر در خرده فروشی و تجارت الکترونیکی یافت می شود.

یک نماینده از شرکت CHC-King واردکننده در کره جنوبی گفت: “در کره، ما به طور معمول HOSO، PD با دم، پوست کنده با دم خام (PDTO) و محصولات با ارزش افزوده مانند میگو با آرد سوخاری یا میگوی سوشی مصرف می کنیم. مشتریان معمولاً نمی خواهند HLSO (بی سر با پوست)بخرند زیرا کیفیت آن را پایین تر می دانند “.

واردکنندگان اصلی و بزرگ غذاهای دریایی معمولاً کانتینرهای زیادی را خریداری می کنند و آنها را به عمده فروشان و توزیع کنندگان می فروشند. عمده فروشان و توزیع کنندگان سپس این محصولات را به رستوران ها، خرده فروشان، بازارهای مواد غذایی داخلی و بازارهای سنتی عرضه می کنند که در آن به مصرف کنندگان فروخته می شود. با این حال، با داشتن نقش مهم تجارت الکترونیکی در کره جنوبی، واردکنندگان نیز آنها را مستقیماً به سیستم های تجارت الکترونیکی مانند Gmarket ، حراج Interpark یا Lotte می فروشند.

در حال حاضر، تجارت الکترونیکی در کره جنوبی رونق گرفته است زیرا به دلیل همه گیری جهانی، غذاخوری به سبک رستوران و بوفه به طور قابل توجهی کاهش یافته است. کیت های غذایی در حال محبوب شدن هستند زیرا هرچه بیشتر مصرف کنندگان به دنبال روش های آسان تهیه غذا در خانه می گردند. در حال حاضر، همه رستوران ها برای احیای اقتصاد باز هستند اما فقط تا ساعت 10 شب پس از آن فقط تحویل امکان پذیر است. از آنجا که فقط حدود 10٪ از جمعیت کره جنوبی واکسینه شده اند، بهبود اقتصادی این کشور ممکن است به سرعت سایر کشورها سریع نباشد و این ممکن است بر روی تقاضای غذاهای دریایی از جمله میگو تأثیر بگذارد.

بازارهای مهم میگو در آسیا

بازارهای “برجسته” ژاپن، تایوان و کره جنوبی ممکن است سهم کمتری از بازار را در مقایسه با کشورهای واردکننده بزرگ نشان دهند. با این حال، تقاضای خاص آنها برای محصولات با کیفیت بالا، همراه با سابقه طولانی و علاقه به غذاهای دریایی به طور کلی، این کشورها را برای بسیاری از کشورهای صادرکننده که قادر به مطابقت با خواسته های خود هستند جذاب می کند. به همین دلیل، قیمت ها و تقاضا نیز به طور کلی ثابت هستند.

برای درک این بازارها، توجه و احترام به الگوی مصرف آنها مهم است. در آسیا، درک این تفاوتهای ظریف بسیار ارزشمند است زیرا سنت ها در فرهنگ مصرف کنندگان و خریداران نقش مهمی دارند. این به عادات واقعی خرید تبدیل می شود. در همه این بازارها به خاطر داشته باشید که تصاویر و نمایش ها نیز نقش مهمی دارند. اگرچه این بازارها از نظر حجم، قیمت، تقاضا و ساختار زنجیره تأمین ممکن است متفاوت باشد، اما یک چیز آنها را به هم پیوند می دهد: عشق آنها به میگو.

منبع: seafood-tip.com