پرورش حشرات در مزارع آبزی پروری هند راهکار افزایش سود و کاهش هزینه خوراک
استفاده از مواد اولیه تولبد خوراک آبزیان مبتنی بر حشرات- و به طور بالقوه تنوع در پرورش حشرات – می‌تواند در مقیاس کوچک فرصت‌های ارزشمندی را برای تولید کنندگان آبزی پروری هند فراهم کند.
همراه با میگوی وانامی، پانگاسیوس و تیلاپیا، کپور هندی – مانند کاتلا، روهو و مریگال – از جمله محبوب ترین گونه‌های پرورشی در هند هستند © Shutterstock
هند به دلیل خط ساحلی وسیع، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و منابع آبی متعدد و پرورش گونه هایی از جمله میگوی وانامی، پانگاسیوس، تیلاپیا و کپور ماهیان هندی – مانند کاتلا، روهو و مریگال – که از جمله پرمصرف‌ترین گونه‌های پرورشی هستند، طیف متنوعی از شیوه‌های آبزی پروری را دارد. با این حال، این بخش با چندین چالش از جمله شیوع بیماری، آلودگی آب و تقاضای بازار مواجه است. اطمینان از عرضه ثابت مواد اولیه خوراک با کیفیت و پاسخ به تقاضای بازار و نوسانات قیمت نیز از دیگر نگرانی‌های کلیدی هستند.
حشرات به‌عنوان منبعی پایدار از مواد جایگزین – عمدتاً کنسانتره پروتئین حشرات یا کنجاله حشرات و روغن چربی حشرات – در سراسر جهان در حال ظهور هستند. استارت آپ‌های متعددی در دهه گذشته برای تولید انبوه و فرآوری حشرات و تبدیل آن به مواد اولیه خوراک دام ظهور کرده‌اند. رشد آبزی پروری و افزایش تقاضا برای خوراک، با عرضه راکد مواد متعارف – مانند پودر ماهی، روغن ماهی، پودر کریل و روغن کریل – باعث ایجاد نیاز‌های دنباله‌دار برای صنعت حشرات شده است.
هند به دلیل آب و هوای گرمسیری مناسب برای رشد حشرات، و در دسترس بودن فراوان ضایعات غذایی و محصولات جانبی ارگانیک مفید به عنوان غذای حشرات، ظرفیت زیادی برای بدل شدن به یک رهبر جهانی در بخش [صنعت خوراک مبتنی بر حشرات] دارد.
هند به دلیل آب و هوای گرمسیری مناسب برای رشد حشرات، و در دسترس بودن فراوان ضایعات غذایی و محصولات جانبی ارگانیک مفید به عنوان غذای حشرات، ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به یک رهبر جهانی در این فعالیت را دارد. حشرات غذای طبیعی ماهی‌ها و پرندگان هستند. کنجاله حشرات با خوش طعمی بیشتر، قابلیت هضم عالی، محتوای پروتئین بالا، پروفایل اسیدهای آمینه عالی و پپتیدهای طبیعی تأمین کننده ایمنی، می‌تواند بهره‌وری کلی خوراک ترکیبی را در صورت ترکیب در مقادیر مناسب افزایش دهد. روغن چربی حشرات، بسته به گونه‌ای که از آن استخراج می‌شود، می تواند دارای 20 تا 60 درصد اسیدهای چرب غیراشباع (PUFAs) باشد که برای گونه‌های آبزی پروری بسیار ارزشمند است.
در دسترس بودن مواد غذایی با کیفیت بالا یک چالش بزرگ است که صنعت میگو در هند احتمالاً در آینده با آن مواجه خواهد شد © Loopworm
بهارگاوا، یک پرورش دهنده میگو از منطقه غربی گوداواری در آندرا پرادش در هند را در نظر بگیرید. او در دو فصل میگو پرورش می دهد. هزینه های تولید او تقریباً 250 روپیه (3 دلار) در هر کیلوگرم است و او میگو‌هایش را با قیمت 375 INR (4.5 دلار) در هر کیلوگرم به فروش می‌رساند. به گفته او، هر کیلو میگو تقریباً به 1.5 کیلوگرم ترکیبات غذایی نیاز دارد که برای تهیه آن تقریباً 120 روپیه (1.5 دلار) هزینه دارد. بنابراین، 50 درصد از هزینه تولید بهارگاوا صرف خوراک می‌شود.
وقتی از او در مورد چالش هایی که در یک فصل با آن روبه رو می شود سؤال شد، گفت که ترس دائمی از بیماری، چالش برانگیزترین موضوع است. وی همچنین افزود: انتخاب پست لارو، آماده سازی استخرها قبل از فصل، رهاسازی تعداد مناسب میگو، هوادهی، مدیریت استخرهای فصلی و تمیز کردن آن‌ها برای اطمینان از عدم شیوع بیماری ضروری است. او همچنین بر نیاز به خوراک با کیفیت بهتر، که منجر به مزیت خوش طعمی و ایمنی بیشتر در میگو و همچنین بهبود FCR و نرخ رشد می شود، تأکید کرد.
پودر ماهی و کنجاله کریل، همراه با سایر مواد تشکیل دهنده دریایی، در خوراک میگو ضروری است. هنگامی در مورد چالش‌های موجود که از یک تولید کننده پودر ماهی با مواد اولیه دریایی در استان مانگالور سؤال شد، پاسخ داد که تجارت بسیار خوبی است، اما در سال های اخیر حجم صید از دریا شروع به کاهش کرده است. دولت برای کاهش بهره برداری از ذخایر هیچ مجوز جدیدی صادر نمی‌کند.
مگس سیاه سرباز، شفیره کرم ابریشم، کرم آرد، جیرجیرک، سوسک – پس از چربی زدایی – می توانند تا حدی یا به طور کامل جایگزین مواد دریایی شوند، در حالی که مزیت های خوش طعمی و ایمنی مشابهی نیز دارند.
این موضوع که در دسترس بودن مواد غذایی با کیفیت بالا یک چالش بزرگ است و صنعت پرورش میگو هند در آینده با آن مواجه خواهد شد توسط یک تولید کننده خوراک در منطقه گوداواری شرقی تأیید شد. وقتی از او در مورد نظرش در مورد مواد جایگزین مانند حشرات، جلبک‌ها، پروتئین‌های تک سلولی و قارچی سؤال شد، گفت: «فقط کیفیت مواد نیست، بلکه هزینه و حجمی که تولید کنندگان باید جایگزین کنند نیز مطرح است که به خوبی به آن نپرداخته‌اند.”
گزارش های بی شماری از اثر بخشی پروتئین های حشرات در رشد میگو اثبات شده است. مگس سیاه سرباز، شفیره کرم ابریشم،کرم خوراکی ( mealworms) ، جیرجیرک، سوسک – پس از چربی زدایی – می توانند تا حدی یا به طور کامل جایگزین مواد دریایی شوند، در حالی که مزیت های خوش طعمی و ایمنی مشابهی نیز به همراه دارند.
گزارش‌های بی‌شماری اثربخشی پروتئین‌های حشرات، مانند لارو مگس سیاه‌پوست، در رشد میگو را اثبات شده است.
به عنوان نمونه، ماهی کپور
در همین حال کومار را در نظر بگیرید که در یک هکتار در منطقه اوتار پرادش،کاتلا (گونه‌ای کپور) را پرورش می دهد. او با وجود داشتن ظرفیت تا 12000 بچه‌ماهی، تنها 4000 بچه‌ماهی را ذخیره کرده است. به گفته او، تراکم بالاتر مستلزم شیوه های آبزی‌پروری فشرده تر بوده و ریسک هایی در بر دارد که او مایل به انجام آن نیست. او هنگام شروع کار، مجموعاً 125000 روپیه هند (1500 دلار) سرمایه گذاری کرد و 200000 (2500 دلار) – 250000 روپیه دیگر (3200 دلار) به عنوان هزینه های عملیاتی سالانه در هر هکتار هزینه کرد.
وقتی از او در مورد خوراک پرسیدند، او گفت که بسته به در دسترس بودن پول نقد، گاهی خریداری می‌کند و گاهی نه – همین موضوع توضیح می‌دهد که چرا او فقط 3 تن در سال به جای 4.5 تن برداشت می‌کند، در حالی که می‌توانست با 4000 بچه ماهی 100 INR در هر کیلوگرم، و سالانه 3,00,000 INR (3,750 دلار) از فروش به دست آورد که سود آن بین 50,000 INR (625 دلار) تا 1,00,000 (1250 دلار) است.
وقتی از او پرسیدند که چرا تکنیک های تولید خود را بهبود نمی بخشد، گفت که آبزی پروری حاشیه ای برای تولید دامپروری و محصولات جانبی آن است. او پذیرفته که استفاده از خوراک ترکیبی نتایج بهتری به همراه خواهد داشت، اما تمایلی به سرمایه گذاری نداشت، زیرا ماهی‌ها می‌توانند غذای باقی مانده و ضایعات غذای تازه و غلات آلوده به آفات را که ارزان تر از خوراک‌های ترکیبی هستند، بخورند.
آبزی‌پروران خرد مانند کومار باید پرورش حشرات در مقیاس کوچک را با آبزی پروری ادغام کنند، زیرا این یک فعالیت بسیار کم هزینه و نگهداری کم مقیاس بوده و می توانند از حشرات زنده به عنوان خوراک ماهی یا پرندگان خود استفاده کنند. این می تواند بهره وری بهتری را به ارمغان بیاورد و در عین حال هزینه خوراک را کاهش دهد.
تجربه شخصی
از سه سال و نیم پیش که Loopworm را تأسیس کردیم، پیشرفت های چشمگیری داشته ایم. ما اکنون تحقیقاتی در مورد ژنتیک حشرات، پرورش، استخراج و ارزش افزوده از مواد اولیه خوراک انجام می دهیم. ما همچنین اخیراً تولید خود را به گونه‌ای متنوع کرده‌ایم که علاوه بر مگس‌های سرباز سیاه توانسته‌ایم کرم‌های ابریشم را نیز پرورش دهیم.
در ابتدا به دلیل دانش محدود با چالش هایی مواجه بودیم. در حالی که پرورش مگس‌های سیاه سرباز نسبتاً آسان بود، یک سال طول کشید تا روند تولید مثل را تثبیت کنیم و تخمکشی را ایجاد کنیم. تا دسامبر 2021، ما با استفاده از 60 نوع ضایعات غذایی – از صنایع تبدیلی مواد غذایی، بازارهای سبزیجات و میوه‌ها، زباله‌های جامد شهری تفکیک شده، کارخانه‌های لبنی و نانوایی، کارخانه‌های آبجوسازی و محصولات جانبی کشاورزی منتخب – به عنوان بسترهای خوراک استفاده کردیم.
این استارتاپ کاملاً مجهز می‌تواند ماهیانه تا 100 تن پروتئین حشرات و چربی حشرات را به صورت تجاری عرضه کند © Loopworm
در طول مسیر، به کمک‌های دولتی متکی بودیم و قبل از سرمایه‌گذاری 3.4 میلیون دلاری، در سپتامبر 2022، 120,000 دلار از پنج منبع تأمین کردیم. در مرحله اول اقدام به تولیدی در سطح 50 کیلو وزن زنده حشره در روز کردیم. ما همچنین یک فرآیند جامع برای تمیز کردن، اتانیز( از بین بردن) و استخراج چربی از حشرات ایجاد کردیم. با این پیشرفت‌ها ما اکنون به طور کامل مجهز شده‌ایم تا ماهیانه 100 تن پروتئین حشرات (حداقل 60 درصد پروتئین خام) و چربی حشرات را به صورت تجاری عرضه کنیم. هدف ما افزایش دو برابری این ظرفیت تا پایان سال جاری است و همچنین برنامه‌هایی برای توسعه بازار خود با صادرات به مناطقی مانند آمریکا، اروپا و آسیای جنوب شرقی داریم.
با توجه به اینکه پرورش دهندگان در درجه اول تمرکزشان بر بر روی بهره‌وری و صرفه اقتصادی است، ما همکاری را با تولیدکنندگان خوراک را آغاز کرده‌ایم که بتوانیم پارامترهای نسبت تبدیل خوراک سنتی (FCR) و نرخ رشد خاص (SGR) را بهبود ببخشیم. این تولیدکنندگان عواملی مانند عدم ایجاد بیماری، خوش طعم بودن، قابلیت هضم و افزایش کیفیت گوشت را در نظر می گیرند: برای آبزی‌پرورانی مانند Bhargava، پرورش میگو با خوراک بر پایه حشرات مزایای فوق العاده ای دارد.
در همین حال، آبزی‌پرورانی مانند کومار می‌توانند پرورش حشرات را در فعالیت‌های آبزی پروری خود ادغام کنند. با این حال، از آنجایی که پرورش حشرات هنوز یک بخش مهم در هند است، پشگامان در این عرصه باید در ابتدا بر روی پرورش تمرکز کنند، زیرا تکثیر به تخصص بیشتری نیاز دارد. آن‌ها می‌توانند بین سیستم گودالی یا سیستم سینی‌های عمودی یکی را انتخاب کرده و زباله های غذایی را از بازارهای میوه و سبزیجات یا رستوران ها به صورت روزانه جمع آوری کنند.
در حالی که شرکت Loopworm در حال حاضر بر همکاری با تولیدکنندگان خوراک متمرکز است، ما همچنین قصد داریم در آینده حشرات پرورشی را از پرورش دهندگان خرد تهیه کنیم تا تقاضای رو به رشد محلی برای مواد تشکیل دهنده را برآورده کنیم. این روش توسعه به آبزی‌پرورانی مانند کومار این امکان را می دهد که تأسیس واحدهای در مقیاس بزرگتر را در نظر بگیرند و در نتیجه پرورش حشرات را به یک فعالیت تجاری جداگانه تبدیل کنند.
شایان ذکر است، در حالی که آبزی‌پروری مبتنی بر حشرات نوید بخش است، هنوز چالش‌هایی وجود دارد که باید بر آن غلبه کرد – مانند افزایش عملیات آبزی‌پروری، اطمینان از کنترل کیفیت، و استانداردسازی تولید خوراک. با این وجود، پرورش حشرات پتانسیل کمک به پایداری، کارایی و رشد صنعت آبزی پروری را دارد.
