هندوستان: توجه به نقش صنعت پرورش ماهی درقفس در توسعه مناطق ساحلی
تحقیقات جدید مؤسسه CMFRI هند نشان میدهد که آبزی پروری در قفس دریایی میتواند درآمد و اشتغال را تقویت کند. هر قفس ماهی میتواند تا 3600 دلار درآمد مازاد ایجاد کند.
قفسهای پرورشی در پشت آبهایThrurthipuram [1] هند
یک مطالعه اخیرأ نشان داده است که آبزی پروری در قفس در دریا و آب های ساحلی می تواند درآمد اضافی تا 3 لک[2] (3600 دلار) در هر واحد داشته باشد.
طبق یک مطالعه جدید توسط موسسه تحقیقاتیICAR-Central Marine Fisheries (CMFRI)، آبزیپروری دریایی به عنوان یک فرصت تجاری امیدوارکننده حتی در شرایطی که شرایط آب و هوایی سخت مانند طوفانها منجر به کاهش روزهای ماهیگیری در هر سال میشود برای مناطق ساحلی هند شناسایی شده است و درآمد مناسبی را برای مردم ساحلی فراهم می کند،
این مطالعه نشان داد که پرورش ماهی در قفس در دریای آزاد و آبهای ساحلی میتواند درآمد اضافی تا سقف 3 لک روپیه (3600 دلار) در هر واحد به همراه داشته باشد.در این مطالعه جنبههای اجتماعی، زیستمحیطی، فنی و اقتصادی 159 واحد دریایی مانند پرورش در قفس، کشت جلبک دریایی و آبزی پروری چندجانبه (IMTA) شش ایالت ساحلی از جمله کرالا بررسی شده است.
عمل ابتکاری ترکیبی از کشت صدف یا جلبک دریایی با پرورش ماهی در قفس ( روش IMTA) ، حتی سود بالاتری معادل 3.25 لک (3900 دلار) در هر واحد را همراه داشته است.
سودآوری بیشتر برای مزارع قفس آب ساحلی در کرالا
کرالا در مقایسه با سایر ایالتهای ساحلی سودآوری بالاتری در آبزیپروری در قفس آبهای ساحلی از خود نشان داد، به طوری که تقریباً 40 درصد از این واحدها در ایالت درآمدی در محدوده 2 تا 3 لک روپیه در هر فصل (2400 تا 3600 دلار) دارند. آندرا پرادش به سودآوری بیشتری در آبزیپروری قفس دریای آزاد دست یافت در حالی که روش IMTA (کشت ترکیبی صدف، جلبک و ماهی) در تامیل نادو سودآورتر بود.
چشم انداز اشتغال
مطالعهای که توسط دکتر Shinoj Parappurathu، دانشمند ارشدموسسه تحقیقاتی CMFRI انجام شده، تأکید دارد که پرورش دریایی اشتغال و تنوع گونهای را در میان جوامع ساحلی در سراسر کشور افزایش میدهد. پرورش قفس دریایی و روش IMTA 175 تا396 نفر در روز شغل از یک واحد در یک فصل به مدت حدود 8 ماه ایجاد میکنند که این تخمین اشتغال در شرکتها و مکانهای مختلف متفاوت است.
استفاده از آنتی بیوتیک در هیچ یک از مزارع گزارش نشده است. با این حال، بسیاری از پرورش دهندگان کرالایی، در قفسهای خود بیش از حد ماهی ذخیره میکنند. با توجه به افزایش تقاضا برای محصولات مبتنی بر جلبک دریایی برای اهداف آشپزی و دارویی و سایر مصارف صنعتی، کشت جلبک دریایی در امتداد سایتهای بالقوه پرورشی روشی بسیار آیندهنگرانه بود.
این مطالعه نشان داد که پرورش در قفس می تواند 396 نفر در روز شغل ایجاد کند
آبزیپروری دریایی می تواند اشتغال و افزایش تنوع گونهای را در میان جوامع ساحلی در سراسر هند افزایش دهد.
مطالعه CMFRI همچنین چالشهایی را در این بخش شناسایی کرد، از جمله کمبود مواد اولیه و خوراک با کیفیت. کمتر از 50 درصد پرورش دهندگان غذا با کیفیت خوب را برای پرورش دریافت کردند. دسترسی محدود به اعتبار مالی برای تأمین سرمایه و هزینه های عملیاتی یکیدیگر از محدودیتهای اصلی در این بخش گزارش شده است.
قانون گذاری
سازوکار قانونی کافی برای اطمینان از دسترسی قانونی پرورش دهندگان به آبهای آزاد مورد نیاز است. دولتهای ایالتی مربوطه باید برای ارائه حمایت از پرورش دهندگان مداخله کنند تا تولید افزایش یابد. دکتر Shinoj Parappurathu افزود: “فقدان مقررات قانونی، این بخش آینده را در سایه عدم اطمینان قرار میدهد و در نهایت مانع از اجرای طرحهای تجاری در مقیاس بزرگ در آبزیپروری میشود.”
پروتکلهای ایمنی مواد غذایی
این مطالعه تقویت پروتکلهای ایمنی مواد غذایی و سیستمهای مدیریت سلامت در مزارع آبزیپروری را پیشنهاد میدهد:
توسعه طرحهای منطقه دریایی برای تخصیص بهینه فضای موجود اقیانوس؛
انجام اصلاحات بازار برای توسعه زنجیرههای ارزش رقابتی؛
ارائه طرحهای تخصصی برای حمایت از پیش نیازهای کمکی مانند اعتبار، بیمه و سایر خدمات پشتیبانی.
همچنین پیشنهاد اتخاذ تدابیری برای اطمینان از عرضه کافی مواد اولیه و خوراک از طریق مجاری بودجه عمومی و تشویق بخش خصوصی را پیشنهاد میکند.
همچنین ترویج دهنده آبزیپروری گروهی، آبزیپروری تعاونی و شرکتهای آموزش پرورشدهندگان و تدوین دستورالعملهای اجباری در مورد استفاده از شیوههای آبزیپروری پایدار مانند تور شور و لوازمات جلوگیری از گرفتگی تورها، نظارت بر کیفیت آب و مدیریت دوره تعطیلی مزارع است.
منبع
Shinoj Parappurathu, Muktha Menon, Charles Jeeva, Johnson Belevendran, Anuraj Anirudhan, P S Swathi Lekshmi, C Ramachandran, Shelton Padua, Natarajan Aswathy, Shubhadeep Ghosh, Divu Damodaran, Sekar Megarajan, Geetha Rajamanickam, S V Vinuja, Boby Ignatius, Suresh Vettath Raghava, Ramani Narayanakumar, Achamveetil Gopalakrishnan and Prem Chand (2023) Sustainable intensification of small-scale mariculture systems: Farm-level insights from the coastal regions of India. Frontiers in Sustainable Food Systems, Vol 7
[1] روستایی در مرزهای ناحیه Ernakulam و Thrissur در Paravur Taluk، کرالا، هند است. در رودخانه پریار، فصل بارانی می تواند برای ساکنان چالش برانگیز باشد و گهگاهی در نواحی کم ارتفاع سیلاب میشود.
[2] مبلغ 100000 روپیه یعنی 1 لک. 30,52,000 روپیه (یعنی 30 لک و 52,000)